Öğretmene Mektup

Öğretmene Mektup

Çocuğumun Apraksisi Var!

Sevgili Öğretmen;

Bu yıl benim oldukça özel çocuğumu sınıfınızda ağırlayacaksınız. Çocuğuma baktığınız zaman, gözlerinin parladığını ve hayat dolu olduğunu göreceksiniz. Çocuğumun birçok harika yeteneği ve özelliği var. Sizin sınıfınızdaki diğer çocuklara benziyor. Ama çocuğum çok fazla sessizlik içinde yaşıyor ve iletişim kurmakta zorlanıyor. Çünkü çocuğumun Konuşma Apraksi’si var.

Çocukluk Çağı Apraksisi, çocuğumun heceleri ve kelimeleri doğru telaffuz etmesini zorlaştıran bir konuşma bozukluğudur. Apraksi olan çocuklar ne söylemek istediklerini bilirler; sözler kafalarındadır ancak çoğu zaman sözcükleri açık ve temiz bir şekilde üretemezler.

Bilinmeyen nedenlerden ötürü, apraksili çocuklar anlaşılır konuşma için gerekli olan dil, dudak, çene ve damağın kesin, çok özel hareket serilerini planlamakta ve üretmekte büyük zorluk çekmektedirler. Bir uzmanın dediği gibi, “Sorun, beyin kaslara ne yapacağını söylemeye çalıştığında ortaya çıkıyor – bir şekilde bu mesajlar karıştırılıyor. Kablo TV yayınlarını recever (şifre çözücü) olmadan izleyememek gibi bir şeydir. Televizyon yayını normal ve receverde de bir sorun yok. Sadece recever, televizyon kumandasının gönderdiği sinyalleri okuyamaz. Çocuk, beyninin kendi kaslarına gönderdiği karışık mesajların nasıl bir şekilde çözüleceğini bulmalıdır”.

Bununla birlikte, apraksili çocuklar dili ve konuşmayı anlarlar. Yine de bazı kişiler bu belirsiz konuşmalarını veya sessizliklerini zeka geriliği olarak yanlış anlayabilir ve yanlış değerlendirebilirler. Apraksi olan birçok çocuk, iletişim kurma girişimlerinde büyük bir başarısızlık ve hayal kırıklığı yaşar. Bazı çocuklar daha da sessizleşebilir; diğerleri hayal kırıklıklarını dışa vurabilir / yansıtabilirler. Apraksi olan çocukların öğretmen ve veli desteğine ihtiyaçları vardır.

Apraksi olan her çocuk, kendi yetenekleri, ihtiyaçları ve zorluklarıyla kendilerine göre eşsiz bir bireydir. Bununla birlikte hepsi açısından ortak olan belirli bir zaman diliminde heceleri, kelimeleri ve cümleleri doğru bir şekilde üretebilmelerini sağlamak için sık ve yoğun konuşma terapisine ihtiyaç duymalarıdır. Bu çocuklar Dil ve Konuşma Terapisti’nin (DKT) desteğine gerçekten ihtiyaç duyarlar. DKT, çocuğumun sizinle ve sınıf arkadaşlarıyla iletişim kurması, sınıfınızda neler öğrendiğini göstermesi ve konuşma yeteneğini ve iletişimini geliştirmeye devam etmesine yardımcı olmak için sizinle birlikte çalışabilir. Gerçek konuşma becerilerine ek olarak, bir noktada çocuğumun ifade edici dil ve karşılıklı konuşma becerileri üzerinde çalışmasına da gerek duyması muhtemeldir.

Çocuğumun konuşma bozukluğu hakkında bu yazıyı okumaya zaman ayırdığınız için teşekkür ederim. Aşağıda çocuğuma sınıf ortamında nasıl yardımcı olabileceğine dair birkaç fikir var. Çocuğumu ve ihtiyaçlarını daha iyi anlamanıza yardımcı olmak için yapabileceğim bir şey varsa lütfen bana bildirin.

 

 

NELER YAPABİLİRSİNİZ?

 

 

  • Bir dil ve konuşma terapistinin (DKT) çocuğumun daha kolay ve net bir şekilde konuşmayı öğrenmesine yardımcı olması gerekiyor. Çocuğumun DKT ile sık iletişim kurarsanız ve çocuğumun iletişim kurabilmesi ve konuşması üzerine pratik yapabilmesi için sınıfta yapabileceğiniz şeyler olup olmadığını belirlerseniz çocuğuma yardımcı olursunuz.
  • Çocuğum için gerilimsiz ve ilginç bir “iletişim ortamı” yaratmaya çalışın. Cesaretlendirin ama konuşmaya çalışması konusunda ısrar etmeyin. Sadece çaba sarf ettiği için konuşmadaki girişimlerini övün. Bazen çocuğumun zor bir iletişim sorunundan kurtulmak için bir yol olarak “Bilmiyorum” yanıtını verebileceğini veya hiç yanıt vermeyebileceğini lütfen unutmayın.
  • Sabırlı olun. Bazen başkalarının hızlı temposu, çocuğumun yeterli deneyimi kazanamamasına yol açabilir. Yine de karşısındakiler biraz zaman verip sabır gösterdiğinde çocuğum da başarılı bir şekilde iletişim kurabilir.
  • Çocuğumun arkadaş edinmesine yardımcı olacak fırsatlara dikkat edin ve hatta yaratın. Apraksi olan bir çocuğun sosyal iletişimi ve durumları “aşması” zor olabilir. Destekleyici ve besleyici bir öğretmen kesinlikle yardımcı olabilir. Hiçbir çocuk yalnız kalmamalıdır ve tüm çocukların bir arkadaşa ihtiyacı vardır.
  • Zorbalık veya alay içeren herhangi bir durumda hemen müdahale edin. Çocuğumun destekçisi ve savunucusu olduğunuzu ve hiçbir alayın kabul edilemeyeceğini tekrar teyit edin.
  • Bazen apraksi olan çocukların fiziksel olarak koordine olamadığının, rekabetçi sporlar yapmanın, hatta çizmenin, kesmenin ve diğer motor görevlerinin zorlaştığının farkında olun. Bir şey fark ederseniz, lütfen benimle iletişime geçin ki birlikte çalışarak çocuğuma yardım edebilelim.
  • Diğer öğrenme güçlüğü belirtileri için dikkatli olun. Bazen, apraksi olan çocuklar okumayı, yazmayı, hecelemeyi veya matematik yapmayı öğrenmede zorluk çekerler.
  • Çocuğumun alternatif yollarla iletişim kurması gerekebilir. Çoğu zaman işaret dili, büyütme cihazları veya resimler çocuğumun açıkça konuşabilmesi ve/veya düşüncelerini anlayabilmemiz için yardım etmesi açısından köprü görevi görebilir.
  • En önemlisi, lütfen beni partneriniz olarak dahil edin. Çocuğuma yardımcı olmak ve çocuğumun öğretmeni olarak sizi desteklemek için mümkün olan her şeyi yapmayı çok istiyorum. Umarım çocuğumun yararına her zaman birbirimizle iletişim kurar ve paylaşırız.

KAYNAK: https://www.apraxia-kids.org/wp-content/uploads/2013/01/Letter-To-A-Teacher.pdf