Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi Nedir?

Amy Marschall, PsyD tarafından

Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi Nedir?

PCIT International’a göre, Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi (EÇET), “davranış sorunları olan küçük çocuklar için kanıta dayalı bir tedavidir… “koçluk” seansları aracılığıyla yürütülür.” Terapist tek yönlü bir ayna veya canlı video konferans yoluyla gözlem yaparken ebeveyn ve çocuk bir oyun odasına girer.

Ek olarak, ebeveyn; terapistin, ebeveynin çocuğun davranışına nasıl tepki verebileceği ve olumlu bağlanmayı nasıl kolaylaştırabileceği konusunda gerçek zamanlı geri bildirim ve öneriler sağlamasına olanak tanıyan bir Bluetooth veya kulaklık cihazı takar.

Çocuklarda hem duygusal hem de davranışsal sorunlar için EÇET’in etkinliğine dair kapsamlı kanıtlar vardır.

Ebeveyn-Çocuk Etkileşim Terapisi (EÇET), “davranış sorunları olan küçük çocuklar için ‘koçluk’ seansları aracılığıyla yürütülen kanıta dayalı bir tedavidir.”

Tedavi Planı

EÇET iki aşamada gerçekleştirilir. İlk olarak, terapist ebeveyn ve çocuk arasında olumlu bir ilişki kurmayı vurgular. İkinci olarak, terapist, gerektiğinde çocuğun gerginliğini azaltmak için sakin bir ton kullanarak ve çocuk ile ebeveyn arasında bir güven ve güvenlik duygusu oluşturarak etkili iletişim becerileri geliştirmede ebeveyne rehberlik edecektir.

Ebeveyn ve çocuk arasındaki ilişkiyi geliştirmek, ebeveynin daha sakin bir şekilde tepki vermesini ve çocuğun gerginliğini azaltmasını sağladığından, davranışsal patlamaların hem şiddetini hem de sıklığını azaltır. Buna karşılık, çocuk ihtiyaçlarını karşılamak için ebeveyne güvenir.

Aileler genellikle kendilerini, çocuğun davranışına çocuğu tırmandıracak ve olumsuz dikkat arama davranışlarını pekiştirecek şekilde tepki veren ebeveynlerin işlevsiz döngülerinde bulurlar. EÇET’in ilk aşamasında, ebeveyn bu döngüyü nasıl kıracağını ve daha sağlıklı, daha olumlu etkileşimler modeli oluşturmayı öğrenir.

EÇET’in ikinci aşaması, ebeveynlere sorunlu davranışları sağlıklı bir şekilde ele almak ve çocukları ile açık, tutarlı ve makul sınırlar uygulamak için özel beceriler ve teknikler öğretir. Amaç, çocukta gelişmiş davranış ve ebeveynden daha sağlıklı, daha düzenli tepkiler göstermektir.

EÇET, belirli sayıda oturumla sınırlı değildir; bununla birlikte, etkili tedavi planları, 12 ile 20 seans arasında değişen birçok tedavi planıyla 12 hafta kadar kısa sürebilir.

Teknikler

Bir Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi terapi kurulumu tipik olarak ebeveyn ve çocuk için ayrı bir oda (bir aynanın arkasında veya canlı video desteği yoluyla bağlı) ile bir oyun alanı ve ayrıca bir zaman aşımı noktası içerir. Uluslararası EÇET, zaman aşımı alanının oyun alanından ayrı olmasını önerir.

Bir Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi seansı sırasında terapist, ebeveyn ve çocuk arasındaki olumlu etkileşime rehberlik eder. Aileler ayrıca öğrenilen becerileri pekiştirmek, sorunlu davranışları geliştirmek ve sağlıklı bağlanmayı teşvik etmek için oturumlar arasında ev ödevlerini tamamlar.

Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi tedavisinin ilk aşamasında, ebeveyne çocuğuyla etkileşim kurarken gurur becerilerini uygulaması öğretilir: Çocuğu övmek, Çocuğun davranışını yansıtmak, Çocuğun olumlu davranışını taklit etmek, Çocuğun davranışını tarif etmek/anlatmak ve Çocukla Hevesli bir şekilde ilgilenmek.

İkinci aşamada, ebeveynler etkili bir şekilde komut vermeyi öğrenir ve çocuk için tutarlı beklentiler sergiler. Hem ebeveyn hem de çocukta gelişmiş duygu düzenleme ve iletişim, ailede daha olumlu etkileşimlere ve daha sağlıklı ilişkilere yol açar.

Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi, bir davranışı “düzeltmek” için bir “yara bandı” yaklaşımı değil, aynı zamanda soruna en başta neyin neden olabileceğini de ele alan derinlemesine bir müdahaledir.

Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi Hangi Konularda Yardımcı Olabilir?

Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisinin 14 aylıktan küçük çocuklarla etkinliğini destekleyen çok sayıda araştırma vardır. Ek olarak, çalışmalar, dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğu, otizm, karşıt olma karşı gelme bozukluğu dahil olmak üzere çeşitli tanıları olan çocukların ve kaygı bozukluğu olanlar, EÇET’den yararlanabilir.

Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi , hem çocuğun acil, bariz davranışsal kaygılarını hem de altta yatan bağlanma sorunlarını ve ilişki dinamiklerini vurguladığı için, sevkin acil nedenini ve bu sorunlara neden olan temel sorunları ele alır. Bu nedenle, bir davranışı “düzeltmek” için bir “yara bandı” yaklaşımı değil, aynı zamanda ilk etapta soruna neyin neden olabileceğini de ele alan derinlemesine bir müdahaledir.

Ebeveynler sadece çocuklarıyla nasıl etkili bir şekilde iletişim kuracaklarını ve uyumu öğreteceklerini öğrenmekle kalmaz, aynı zamanda daha güvenli bağlanmayı teşvik edebilirler.

Düşünülmesi Gereken Şeyler

Çocuğunuzun davranışından bunalırsanız ve ebeveynlik yaklaşımınızın bu sorunları etkili bir şekilde ele alıp almadığından emin değilseniz, EÇET’i aileniz için bir müdahale olarak düşünebilirsiniz.

Çocuğunuzun bireysel bir terapisti varsa ancak ele alınması gereken aile dinamikleri olduğunu düşünüyorsanız, EÇET bu sorunların üstesinden gelmek için uygun olabilir.

Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi , tedaviye ebeveyn katılımını gerektirir, bu nedenle ebeveynin çocukla randevuda olabileceği ve seans boyunca dahil olabileceği zaman randevuların planlanması gerekecektir. Ayrıca oturumlar arasında ev ödevi gerektirir, bu nedenle buna sürekli bağlılık esastır.

Nasıl Başlanır?

Uluslararası Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi , dünya çapında sertifikalı Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi Terapisi terapistlerinden oluşan bir rehbere sahiptir ve size coğrafi bölgenizdeki sağlayıcılar hakkında bilgi verebilir. Çocuğunuzun çocuk doktorunun, özel endişeleriniz için önerdiği sağlayıcıların bir listesi de olabilir.

Yakınınızda sağlayıcı yoksa panik yapmayın! Neyse ki, EÇET tele-sağlık yoluyla etkin bir şekilde uygulanabilir, bu nedenle terapistin bulunduğunuz yerde uygulama yapma yetkisi olduğu sürece, onların ofisine gitmeden hizmet alabilirsiniz.

Terapist muhtemelen çocuğunuzun geçmişi ve aile dinamikleri hakkında bilgi toplamak için bir giriş görüşmesi yapmak isteyecektir. Terapistin sizi ebeveyn olarak yargılamak için değil, ailenizde olumlu değişiklikler yapmanıza yardımcı olmak için orada olduğunu lütfen unutmayın.

Çocuğunuz için terapi aradığınızda “kötü” bir ebeveyn gibi hissetmek yaygındır ve bu endişeleri terapistinize iletmeniz önemlidir. Savunmasızlık duyguları tedavinin önüne geçebilir ve en iyi ebeveynler bile bazen desteğe ihtiyaç duyar.

Terapistiniz size süreci ve tedavi planınızın özel detayları hakkında bilgi verecektir. Açık iletişim ilerlemenin anahtarıdır, bu nedenle sorularınızı veya endişelerinizi dile getirin.

EÇET hem çocuğun zorluklarını hem de onları güçlendirebilecek temel dinamikleri ve sistemleri ele aldığından, çocukların davranış sorunlarına yönelik geniş çapta saygı duyulan bir yaklaşımdır. Çocuklar bir el kitabıyla gelmez ve EÇET, ebeveynlerin tercih edilen davranışları pekiştirmek ve çocuklarıyla sağlıklı bir bağ kurmak için etkili beceriler öğrenmelerine yardımcı olabilir.

Diğer makalelerimize göz atmak için buraya tıklayabilirsiniz.

Bu yazının orijinaline buradan ulaşabilirsiniz.

Kaynakça

1. Thomas R, Abell B, Webb HJ, Avdagic E, Zimmer-Gembeck MJ. Parent-child interaction therapy: a meta-analysis. Pediatrics. 2017;140(3):e20170352.
2. Blair K, Topitzes J, Mersky JP. Brief, group-based parent-child interaction therapy: Examination of treatment attrition, non-adherence, and non-response. Children and Youth Services Review. 2019;106:104463.
3. Al Sehli SA, Helou M, Sultan MA. The efficacy of parent-child interaction therapy (Pcit) in children with attention problems, hyperactivity, and impulsivity in Dubai. Kluge M, ed. Case Reports in Psychiatry. 2021;2021:1-4.
4. Zimmer-Gembeck MJ, Kerin JL, Webb HJ, et al. Improved perceptions of emotion regulation and reflective functioning in parents: two additional positive outcomes of parent-child interaction therapy. Behavior Therapy. 2019;50(2):340-352.
5. Kohlhoff J, Morgan S, Briggs N, Egan R, Niec L. Parent–child interaction therapy with toddlers: a community-based randomized controlled trial with children aged 14-24 months. Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology. 2021;50(3):411-426.
6. Hosogane N, Kodaira M, Kihara N. et al. Parent–Child Interaction Therapy (PCIT) for young children with Attention-Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) in Japan. Ann Gen Psychiatry. 2018;17 (9).
7. Parladé MV, Weinstein A, Garcia D, Rowley AM, Ginn NC, Jent JF. Parent–Child Interaction Therapy for children with autism spectrum disorder and a matched case-control sample. Autism. 2020;24(1):160-176.
8. Shiroodaghaei E, Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar Abbas, Iran, Amir Fakhraei A, Department of Psychology, Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar Abbas, Iran, Zarei E, Department of Psychology and Counseling, Faculty of Psychology and Counseling, Hormozgan University, Iran. Comparison of the effectiveness of cognitive-behavioral play therapy and parent-child interaction therapy on executive functions and parent-child interaction in children with oppositional defiant disorder. J Child Ment Health. 2020;7(2):79-95.
9. Phillips S, Mychailyszyn M. A review of parent-child interaction therapy (PCIT): applications for youth anxiety. Children and Youth Services Review. 2021;125:105986.
10. Gurwitch, R. H., Salem, H., Nelson, M. M., & Comer, J. S. (2020). Leveraging parent–child interaction therapy and telehealth capacities to address the unique needs of young children during the COVID-19 public health crisis. Psychological Trauma: Theory, Research, Practice, and Policy, 12(S1), S82–S84.