Pandemi bir çok ergenlen için hayatlarının psikolojik sınavıoldu. Önümüzdeki birkaç ay iyileşme zamanı olabilir.
Ergenlerle çalışan bir psikolog olarak geçirdiğim yirmi yıldan fazla süredir, bir akademik yılın sonunda şu anki kadar yıpranmış gençleri hiç görmemiştim. Dersler ister çevrimiçi, ister yüz yüze veya karma olsun, gençler kendilerini sinir bozucu, iç karartıcı ve bazıları için dayanılmaz bir şekilde tecrit edici bir okul yılının bitiş çizgisine sürüklüyorlar.
Ancak şimdi, azalan yeni enfeksiyonların sayısı ve 12 yaş ve üstü için yaygın olarak bulunan aşılarla, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki çoğu genç, gerçekten Covid sonrası bir yaz bekleyebilir. Bunu yapmak için neye bakmalılar? Benim için cevap “kaybedilen zemini geri almak” veya hatta “geçen yılı geride bırakmak” değildir. Pandeminin sürekli adaptasyon süreci artık büyük ölçüde geçmişte kaldı, gençler bu deneyimi artan olgunluk ve psikolojik güce dönüştürmenin getirisinin tadını çıkarabilirler.
Bu amaçla, psikolojik kas geliştirmenin fiziksel kas inşa etmeye çok benzer olduğunu hatırlamak önemlidir. Bir spor salonunda zaman geçirmiş olan herhangi bir çocuk, bir efor periyodunu yeterli bir dinlenme aralığı izlediğinde güç kazandığınızı bilir.
Çoğu genç için pandemi hayatlarının psikolojik sınavı oldu. Bu antrenmanı kullanmak için, düşmeye kadar artan duygusal esnekliğin tadını çıkarabilmeleri için iyileşmek için zamana ihtiyaçları var. Bu plana dahil olan yetişkinler için, yardımcı olacak birkaç yönerge aşağıda verilmiştir.
Gençlere, Yaşadıklarını Anlamak İçin Zaman Verin
Çoğumuz için olduğu gibi ergenler için de pandemi, derin kayıp duygularıyla karakterize edildi. Spor sezonlarını, büyükanne ve büyükbabalarla tatilleri, dönüm noktası doğum günü partilerini ve yeniden planlamanın ötesindeki diğer planları kaçırdılar. Bazıları yeniden alevlenmeyecek dostluklardan geri adım attı. Birçoğu, sevdikleri insanların ölümlerini yaşamak zorunda kaldı.
Yetişkinler olarak, sevgi dolu içgüdümüz, gençlerimizi pandeminin ıstırabı üzerinde durmaktan ve şimdi parlayan gelecekten ve genişleyen fırsatlardan yararlanmaya yönlendirmek olabilir. Ancak, acı verici bir süreç olsa da yas tutmanın, kendi yolunu çizmesine izin verildiğinde nihayetinde ilerlememize yardımcı olduğunu hatırlamalıyız.
Gençler en verimli yaslarını arkadaşlarının yanında yapabilirler. Highland Heights, Ohio’dan 15 yaşındaki Colin Mooney, Mart 2020’de karantina nedeniyle sekizinci sınıflarının raydan çıkmasından bu yana şahsen görmediği birkaç akranıyla kısa süre önce bir araya geldi. “Tarla günümüz, mezuniyetimiz ve her sekizinci sınıf öğrencisinin yedinci sınıf öğrencisine sekizinci sınıf öğrencisi olmaları için bir mum verdiği özel bir Ayin” de dahil olmak üzere kaybettikleri şeyler hakkında. Hepsinin kaçırdıklarını konuşmak, çok ihtiyaç duyulan bir kapanış sağladı. "Grup olarak paylaşmak," dedi, "zihnimizi rahatlatmaya ve herkesin aynı şeyi yaşadığını hatırlamamıza gerçekten yardımcı oldu."
Diğer ergenler daha özel bir şekilde yas tutabilirler. Brooklyn, N.Y.’den 15 yaşındaki Arielle Green, duygularını anlamak için şiirler yazıyor. Son şiirleri “salgının nasıl berbat olduğuna ve dünyada gerçekten korkunç olan şeylerin nasıl hala devam ettiğine” odaklanıyor. Şiirlerinin “her şeyi salıvermenin” bir yolunu sunduğunu söyledi.
Ancak ergen genciniz buna devam ederse, kederin yazın bir parçası olmasını bekleyin. Ergenlere, Covid-19‘un yaşamları üzerindeki etkisi ile uzlaşmaları için zaman ve alan verin, böylece zaman içinde geriye kalanın tadını çıkarabilir ve ileride olanı kucaklayabilirler.
“Yapılması Gerekenler” Pazarlığına Açık Olun
Her yaz olduğu gibi, gençlerin günlerini nasıl geçirdikleri konusunda tartışılmaz bazı şeyler olacak. Gençlerin iş bulmaları, işleri üstlenmeleri veya akademik olarak tazelenmeleri gerekebilir. Gerekli faaliyetler kesinlikle iyileşme odaklı bir yazın parçası olabilir, ancak mümkün olduğunda gençlerin ayrıntılarda biraz söz sahibi olmasına izin verin.
Portland, Ore., Sunset Lisesi’nde 17 yaşında bir son sınıf öğrencisi olan Ava Vestergaard’ın üniversite için para kazanması gerekiyor, ancak gerçekten de, yorucu bir akademik yılın ardından duygusal deposunu doldurmasına yardımcı olacak türden bir iş bulmayı umuyor. “Sevdiğim bir iş olduğunda, işten ve iş arkadaşlarımı tanımaktan zevk alıyorum.” Onun için tatmin edici bir iş, uzun vadede, saatte birkaç dolar daha fazla ödeyen, ancak restore ettiğini düşündüğü şeylerin çok azını sunan bir işten çok daha değerli olabilir.
Ve tabii ki, hırslı, kendini geliştiren arayışlar, zorunlu olmaktan çok istendikleri sürece tasarıya uyabilir. Ky., Shelbyville’den 17 yaşındaki Ezekiel Salama, Kentucky’deki gençler için seçici bir yaz programı olan Governor’s School for Entrepreneurs’a katılmak için sabırsızlanıyor. Yapıcı yaz planlarının, gelecek okul yılı için onu her zamankinden daha zinde bırakmasını bekliyor.
Bununla birlikte, herkesin farklı duygusal ayarları vardır. Bir kişiye enerji veren şey, bir başkasını harcanmış halde bırakabilir. Bir ergen, yazını nasıl geçireceği konusunda bazı seçeneklere sahip olacak kadar şanslıysa, yetişkinler ne kadar ve ne yapmak istediğini ayarlayarak yardımcı olabilir. Çocuğunuzun yeni bir dil öğrenmeye, bir işe başlamaya veya bir roman yazmaya gerçekten hevesli olduğunu söyleyebilirseniz, ondan uzak durun. Ancak, okul yıllarını kaybetmek için endişeli bir çabayla cezalandırıcı bir iyileştirme rejimi hazırladığını hissederseniz, onu bıraktığından daha fazla tükenmiş hissederek okula dönme riskini almamak için bu yaklaşımı yeniden düşünmeye davet edebilirsiniz.
Benzer şekilde, ebeveynlerin de gençlerinin bu yıl akademik olarak geride kaldığına dair kendi endişeleri olabilir. Ancak okul bir müdahale talebinde bulunmadıysa, gitmesine izin vermek en iyisi olabilir.
Pandeminin, ergenlerin başarması gereken beklentileri ne kadar alt üst ettiği göz önüne alındığında, gençler kendileri bu yaz iyileşmeyi bir öncelik haline getirme fikri konusunda tedirgin olabilirler. Evanston, Ill’den 14 yaşındaki Kari Robinson, "Covid hiçbir şey yapmıyordu. Yaz özgürlüğümü rahatlamak için kullanırsam kendimi biraz suçlu hissedebilirim" dedi. Gençlerinizin bu düşünce biçimini geçmiş görmelerine yardımcı olun. İyileşmenin amacı rahatlamak değil, büyümek. Ve eğer aksama süresi suçluluk duygusuna kapılırsa, bu büyüme zarar görecektir.
Kendilerini yeniden inşa etmenin sessiz çalışmasından geçerken, başvurdukları her şeyin değerini – "sadece takılmak" olsa bile – küçümsemeyin.
Bir virüsün kişinin ergenliğini altüst etmesinin pek fazla olumlu yanı yoktur, ancak bu çok kısa listede, stresli dönemleri kasıtlı bir iyileşme ile takip etmenin sağladığı kişisel büyüme takdir etme olabilir. Bu özellikle şu an için doğru olabilir ancak gençlerin pandemi bittikten çok sonra stres, iyileşme ve büyüme hakkında böyle düşünmeye devam etmelerini umut ediyoruz.
Kaynakça
Bu yazı Lisa Damour tarafından hazırlanmıştır. Yazının Orijinal versiyonuna buradan ulaşabilirsiniz.
