Kekemelikte Çocukların Sağlıklı İletişim Davranışları Geliştirmelerine Yardımcı Olmak

Kekemelikte Çocukların Sağlıklı İletişim Davranışları Geliştirmelerine Yardımcı Olmak

Kekemelik;

Çocukların akademik ve sosyal yaşamlarında başarılı olma becerileri üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olabilir, ancak bu  durumu değiştirmenin yolları vardır. Çocukların kekemelikleri nedeniyle olumsuz sonuçlar yaşayabilecekleri dereceyi, çoğunluk olarak kekemeliğe nasıl tepki verdikleri ile belirleriz. Bu durum kaç kere kekeledikleri ya da zor bir iletişim yaşayıp yaşamadıklarıyla alakalı değildir , farkı yaratan, kendileri ve iletişim yetenekleri hakkında hissettikleri yoldur.

   Çocukların verdiği tepkilerinin kekemelik deneyimlerinde oynadığı kritik rol nedeniyle, ebeveynlerin, dil ve konuşma terapistlerinin ve diger profesyonellerin  çocuklara kekemelik konusunda yardımcı olabilmelerinin en iyi yollarından biri , onları sağlıklı ve uygun iletişim davranışları oluşturmada desteklemektir. İyi iletişim tutumlarına sahip olmak, kekeleyen birçok genç çocuğu, ergeni ve yetişkinleri etkileyen olumsuz benlik imajını, utancını ve utancını arttırma ihtimalini en aza, indirir.Bu, çocuklar küçükken ve hala kekemeliği aşma olasılığı yüksek olsa bile yapılmaya devam edilmelidir.

    Küçük çocukların benlik saygısı, ebeveynlerinin ve çevrelerindeki diğer kişilerin onayına büyük ölçüde bağlıdır. Bunedenle, çocukların sağlıklı iletişim tutumlarıyla büyümelerine  yardımcı olmak için , ebeveynlerin ve diğer aile üyelerinin var olan durumun kabulü de dahil olmak üzere çocuklarını  tüm yönleriyle ve tam anlamıyla kabul etmeleri  önemlidir.

  Tabii ki, hiçbir anne-baba çocuklarının kekeme olmasını istemez. Bununla birlikte, ebeveynler rahatsızlıklarının olduğunu ve kekemeliğin kötü olduğu fikrini iletirse, o zaman çocukların konuşma becerileri ile ilgili olumsuz davranışlara sahip olma olasılığı daha yüksektir.

  Çocuklar  konuşurken akıcılıkları hakkında kötü hissedince , daha akıcı olmak için çabalar  gibi olurlar veya kekemelik davranışlarını  gizlemeye çalışırlar .    Kekemelikle ilişkili fiziksel gerginlik(ağız veya yüzdeki kasların kasılı kalması)  kötüleşebilir ve bozukluğun şiddeti artabilir. Bu nedenle, sağlıklı tutumlar geliştirmek sadece çocukların sosyal, duygusal ve akademik gelişimi için önemli değildir; durumu kabul etmek ve sağlıklı davranışlar geliştirmek aynı zamanda bozukluğun daha şiddetli hale gelme olasılığını en aza indirmeye yardımcı olur.

   Olumsuz  tepkileri en aza indirmenin bir diğer yolu ise kekeme bireylere kekeme olduklarını kabul etmelerinde yardımcı olmaktır , böylece birey basit, açık ve hayatın bir gerçeği olarak yoluna devam edip kekemelikle şeffaf bir şekilde başa çıkabilir. Çocukların kekemeliğe tepkilerini ele almak ve kendini kabul etmeye çalışmak, akıcı konuşma hedefinden“vazgeçtiğimiz” anlamına gelmez! Klinikte ve evde akıcılığı geliştirmek için kesinlikle çalışacağız. Amacımız, çocukların akıcılığı geliştirirken bu sırada olumlu tutumlarını sürdürmelerine yardımcı olmaktır.Sağlıklı tutumlar ve gelişmiş akıcılık, başarılı iletişimin kritik yönleridir ve ikisi de bir diğeri olmadan tamamen başarılı olmayacaktır.

Birçok ebeveyn, çocuklarının sağlıklı konuşma davranışları geliştirmelerine  yardımcı  olmanın önemini kolayca kabul etse de, çocuklarının kekemeliğini kendi zihinlerinde kabul etmekte zorluk çekebilirler. Ebeveynler, kekemeliğin yetişkinliğe kadar devam etmesi durumunda  çocuklarının eğitim, sosyal veya mesleki kariyer gibi alanları nasıl etkileyebileceği konusunda anlaşılabilir korkulara sahiptir.

   Yine de, ebeveynlerin kendi olumsuz tutumlarının  içlerinde hala var olması durumunda  çocuklarının konuşma becerilerini kabul etmeleri buna rağmen mümkün değildir. Bazı ebeveynler, çocukları kekelediğinde “dinlemeye dayanamadıklarını” söyleyerek kekemeliğin kendilerine “kötü ” geldiğine olan inançlarının üstesinden gelmekte zorlanırlar. Diğer ebeveynler, kekemeliğe karşı kendi tutumlarını değiştirmeleri gerekmediğini düşünüyorlar çünkü  kekemeliğin yakında geçeceğini düşünüyorlar.

  Bunlar anlaşılabilir veya tolere edilebilir yanıtlar olsa da, bu çocukların ebeveynlerinin nasıl tepki verdiğini izleyerek kekemliğe nasıl tepki vereceğini öğrendiklerini göz önünde bulundurmak önemlidir.

   Ebeveynler hayal kırıklığı, korku veya sıkıntı belirtileri gösterirse, çocukların benzer tepkiler gösterme        olasılığı daha yüksektir. Çocukların endişeleri artarsa, kendi tepkileri de kekemeliğin şiddetini artırabilir. Ebeveynlerin kekemelik konusundaki rahatsızlıklarının üstesinden gelmelerine yardımcı olmak için, çocuklarının kekemelik sürecinin yetişkinliğe devam etmeleri durumunda (yani bu durumu farzetmelerini istiyoruz) kekemeliklerine nasıl tepki vermelerini istediklerini sık sık soruyoruz. Ebeveynler genellikle çocuklarının bozukluğu, kendi benliklerinin  sadece küçük bir parçası olarak görmelerini, kekemeliği “önemsiz” olarak  varsaymalarını  ve hayallerinin peşinden gitmelerine engel olmasına  izin vermemeleri gerektiğini söylerler. Başka bir deyişle, ebeveynler çocuklarının kekelemelerine rağmen kendileri ve konuşmaları hakkında iyi ve pozitif bir benlik kavramına  sahip olmalarını ister. Ebeveynlerin kekemeliğe karşı tutumları, çocukların, bozukluğun erken evrelerinde bile, büyüdükçe bu sağlıklı davranışları  geliştirmelerine yardımcı olmada kritik bir rol oynamaktadır.

    Ebeveynlerin kekemelikle başa çıkmalarına yardımcı olabilecek birçok yol vardır. Birçok terapist, hem çocuk odaklı tedavi hem de ebeveyn odaklı tedavi bileşenlerini içeren konuşma terapisi programlarından yararlanır. Bu tür terapilerde, çocuklar daha akıcı konuşmayı öğrenirken, aynı zamanda kekemelikle kendi içlerinde barışık olmayı öğrenirler. Bu arada ebeveynler, kendi çocuklarının konuşmasıyla ilgili olan  endişelerini kekemeliği anlayan bir klinisyenle veya kekemeliği bulunan  çocukların diğer ebeveynleriyle tartışma fırsatı bulurlar. 

     Ebeveynlerin çocuklarının konuşmasını daha fazla kabul etmelerinin bir başka yolu da, diğer insanlar gibi kekemeliği olan bireyler için destek gruplarına katılmaktır: Ulusal Kekeme Gençler Birliği ( National Association of Young People Who Stutter)(www.FriendsWhoStutter.org ), Ulusal Kekemelik Derneği (www.WeStutter. org) ve GKD : Gençler için Kekemelik Derneği (www.SAY.org). Bu kuruluşlar kekemeliği olan çocuklara ve ebeveynlerine destek sağlamakta olup  ve kekemelik yapan ve aynı zamanda yüksek akıcılık seviyesine sahip olan çok sayıda rol modeli sunmaktadır. Kekemelikle ilgili kendi rahatsızlıklarının üstesinden gelmenin ötesinde, ebeveynlerin kendi çocuklarının normal ve sağlıklı iletişim davranışları geliştirmelerine doğrudan yardımcı olabilecekleri birçok yol vardır. 

 Örneğin, ebeveynler için yararlı bulduğumuz davranışlar şunlardır:

Çocukların kekemelik konuşmasına karşı sakin ve kabullenici bir yanıt yöntemi bulun.

• Çocukların konuşma konusundaki endişelerini dinleyin ve konuşma şeklinden ziyade mesajlarına odaklanın.

• Çocuklarla kekemelik hakkında  destekleyici bir şekilde konuşun, böylece çocuklar kendileri konuşmakta zorlandıklarında neler olduğunu anlarlar.

  Genel olarak, ebeveynlere bu teknikleri ebeveyn eğitimi veya danışmanlık oturumlarını içeren bir konuşma terapisi programında nasıl kullanacakları öğretilir.

  Bu teknikler, çocukların konuşma yeteneklerinde daha rahat hissetmelerine yardımcı olmak için uygun şekilde kullanılmalıdır. Kekemelik hakkında farkındalık veya endişe belirtileri gösteren çocuklar, bu konuda iyi olduklarını doğrudan ebeveynlerinden duymaktan hoşlanabilirler. Bu durum , konuşmalarına veya kekemeliklerine güçlü olumsuz tepkiler geliştirme olasılığını en aza indirmeye yardımcı olabilir.

  Her şeyden önce, bu tekniklerin çocukların kekemeliğini azaltmak ve genel iletişim becerilerini geliştirmek için tedavi ile birlikte kullanılması gerektiği  unutulmamalıdır. Temel amaç, çocukların kekemeliğe karşı olumsuz tepkiler geliştirmelerini önlemek ve aynı zamanda konuşma akıcılıklarını ve terapide genel iletişim becerilerini geliştirmek için çalışmaktır. Ebeveynlerin bu yaklaşımla veya çocuklarının konuşmasıyla ilgili herhangi bir sorusu varsa, bunları kekemesi olan çocuklara yardım etme konusunda deneyimli, lisanslı, sertifikalı bir dil ve konuşma terapisti ile tartışmaları gerekir.

Dil gelişimi ve bozuklukları için kullanabileceğiniz alternatif materyaller aramakta iseniz, DİLGEM olarak satış yapmakta olduğumuz Dil ve Konuşma Terapisi Materyallerini buradan inceleyebilirsiniz.

Kaynak:

Orijinal metne buradan ulaşabilirsiniz.