Bir Çocuk Psikoloğuna Sorabileceğiniz 5 Soru

Bir Çocuk Psikoloğuna Sorabileceğiniz 5 Soru

Araştırmanıza yardımcı olmak için, bir çocuk psikoloğuna sorabileceğiniz bazı soruları ele alacağız. Referans noktası olarak, bu sorulara nasıl yanıt verebileceğimi de ekledim.

Soru: Çocuğumun şöyle bir problemi var. Bu problemle nasıl çalışıyorsunuz?

Cevap:Henüz çocuğunuzla tanışmadığım için, sorunuza detaylı olarak yanıt veremiyorum. Fakat, genel olarak çocuklara zorlandıkları alanlarda uzmanlaşmalarında ve zorlandıkları bu alanlarla faydalı stratejiler geliştirmelerinde onlara yardımcı olmaya odaklanmaktayım (Bu stratejiler içerisinde; daha iyi iletişim kurmayı, farklı bakış açılarından durumlar hakkında düşünebilmeyi, başkalarına zarar vermeden kibar yoldan nasıl ulaşabileceğini, öfkeyi kontrol etmeyi, kaygı yaratabilecek durumların üstesinden gelebilmeleri için öz-güven oluşturmayı öğrenmek). Aynı zamanda, ebeveynlerle birlikte çocuklarını desteklemek veya zorlu koşullarla baş etmek konusunda çalışırım. Umudum hem size hem de çocuğunuza uygulanabilir ve duygusal destek kaynağı olmaktır.

 

Soru: Bir ebeveyn olarak terapiye nasıl dahil olacağım?

Cevap: Ebeveynlerle işbirliği içerisinde olmaktan yanayımdır. Bu konu hakkında psikoloji alanında bir profosyonel olduğumu, ve sizlerin de çocuğunuz ve aileniz konusunda uzman olduğunuzu düşünmekteyim. Bizim işimiz; hep birlikte kafa kafaya verip çocuğunuza belirli bir zaman içerisinde yardımcı olmak için fikirler üretmektir.

Çocuk ne kadar küçük olursa, ailenin terapiye dahil olma gerekliliği o kadar fazla olur. Çok küçük yaştaki çocuklarla, bazı bakımlardan, ebeveynler asıl terapisttir, çünkü çoğunlukla siz çocuğunuzla daha çok vakit geçirmektesiniz ve çoğunlukla siz yardımcı olmak için bulduğumuz stratejileri uygulayacak olan kişilersiniz.

Fakat, büyük çocuklarda ve ergenlerde bile, ebeveynlerden alınan bilgiler çok önemlidir. Çocuklar tam olarak benim bilmek istediğim şeyleri sözlemezler, bu nedenle terapinin ilk 5 veya 10 dakikasında, çocukla tanışmadan önce, bir şeylerin nasıl gittiğini ve yeni herhangi bir sorun varsa duyabilmek için ebeveynlerle tanışırım.  Çoğunlukla seansların sonunda ebeveynleri tekrar seans odasına çağırırım ve böylece çocuk ne üzerinde çalışmış olduğumuzu ebeveynlerine açıklar. Bu, çocuğun ne anladığını kontrol etmeme ve ebeveynleri sürece dahil etmeme yardımcı olur. Neler olduğuna bağlı olarak, çocuk ve ebeveynlerle ayrı ayrı veya sadece anne ve babalarla da seanslar yapabilirim.

Terapinin bir gizem olmadığına inanmaktayım ve sizlerin, bir ebeveyn olarak, neler yaptığımıza ve nasıl yaptığımızı bilmeye hakkınız vardır. Diğer yandan, çocuğun bana güvenmesi için çocuğun mahremiyete de ihtiyacı vardır, bu nedenle ayrıntılarıyla seanslarda çocuğunuzun bana söylediklerini size anlatmayacağım. Eğer bilmeniz gerektiğini düşündüğüm önemli bir konu varsa, çocuğunuzu size bunu söylemesi için cesaretlendiririm veya çocuğunuzdan bunu size söylemek için izin isterim. Eğer gerçekten çocuğunuzun güvenliğiyle ilgili önemli bir durum varsa, bunu kesinlikle sizinle paylaşırım.

 

Soru: Terapiye nasıl başlarız?

Cevap:İlk olarak, ebeveynlerle tanışmaktan mutluluk duyarım. Bunu iki sebepten ötürü yaparım: Birincisi, bu bana ailenizi tanımak, problemin geçmişi, daha önce nelerin bu durumu çözmeye yardımcı olduğunu veya olmadığını, ve çocuğunuzun güçlü yanlarını anlamam için birçok soru sorma şansı verir. Bu bilgileri çocuğunuz yokken sizden almam çok daha kolaydır. İkinci olarak, bu ebeveyn görüşmesi beni gözlemlemek ve çocuğunuz ve aileniz için uygun bir psikolog olup olmadığımı anlamanız için size bir şans verir.

Araştırmalara göre, danışanın terapistine bağlı hissedip hissetmemesi terapinin işe yaramasında temel belirleyicidir. Seansın sonunda, size beni çocuğunuzla bağlantı kurabilecek biri gibi hayal edebiliyor musunuz diye soracağım. Eğer hayır derseniz, bu benim duygularımı incitmez. Size uygun olabilecek olduğunu düşündüğüm başka bir uzmana sizi yönlendiririm. Eğer cevabınız evet ise, o zaman harika. O zaman, çocuğunuza "Bugün …. Hanım/Bey ile tanıştım ve bence sen ondan çok hoşlanacaksın" diyebilirsiniz. Bu çocuğunuzun daha sonra benimle tanışmak için gelmesini kolaylaştıracaktır.

 

Soru: Çocuğum psikoloğa gitme konusunda çok endişelenebilir. Çocuğuma bu konu hakkında ne söylemeliyim?

Cevap:Ne yazık ki, çok az çocuk ilk başta beni görmek ister. Çocuklar için psikoloğa gitmek endişe verici bir durum olabilir, çünkü terapiden ne beklediklerini bilemezler, ve çoğunlukla kötü bir çocuk oldukları konusunda endişelenirler. Yine de, neredeyse her zaman çocukların dostluğunu kazanırım. İlk görüşmede hedefim; çocuğunuzun rahat ve anlaşılmış hissetmesine ve birlikte çalışacağımız için bir şeylerin iyiye doğru gideceğine dair bir umut ile görüşmeden çıkmasına yardımcı olmaktır.

Eğer çocuğunuz okuldaki rehberlik öğretmenini veya okul psikoloğunu seviyorsa, çocuğunuza onun gibi biri olduğumu söyleyebilirsiniz.

Küçük yaşta çocuğunuz varsa, "Bugün …. ile tanışacaksın. Tanışacağın kişi; çocukların mutlu hissetmesine ve aileleriyle ve arkadaşlarıyla iyi anlaşması için onlara yardım eden hoş biri. Aynı zamanda, ofisinde birçok oyuncağı var." diyebilirsiniz.

Daha büyük yaştaki çocuğunuz varsa, çocuğunuz neyi ister onu düşünün: Çocuğunuz hangi problemini çözmek istiyor? Çocuğunuz hayatının hangi alanında kendini geliştirmek ister? Çocuğunuzun terapi konusunda daha anlayışlı olmasına yardımcı olacak, çocuğunuz için önemli olan hedefler koyun (Bu hedefler sizin hedeflerinizle örtüşmeyebilir).

Aynı zamanda, çocuğunuza "Birkaç kere gitmeyi dene, ve neler olacağına bir bak bakalım" diyebilirsiniz.

 

Soru: Ne kadar zaman sonra bir gelişme kaydedilir?

Cevap:Bunu öngörmek çok zordur, çünkü insanlar farklı oranlarda değişir. Genel olarak, çok ciddi olan problemlerde gelişme kaydedilmesi veya çocuğunuzun hayatındaki birçok alanı etkilemek daha uzun zaman alır. Çocuğunuzun benimle rahat olması ve hangi stratejilerin daha çok yardımcı olabileceğini anlamamız için biraz zamana ihtiyacımız var. Eğer hızlı ve kolay bir çözüm yolu varsa, zaten siz bu çözüm yolunu çoktan denemişsinizdir.

Genel olarak, fark edilebilir bir gelişmeyi görmemiz için 12 hafta gereklidir. Durumun ne kadar karmaşık olduğuna bağlı olarak, bu kadar süre görüşme yapmayı tercih edebiliriz veya etmeyebiliriz. Çocukların hayatlarında yeterince pozitif bir etki yaratabilmek için her hafta düzenli olarak görüşmeye gelmeniz gerekmektedir. Çok nadir olarak çocukları bir yıldan uzun süre görürüm. Fakat, bazı çocuklar terapiye ara verdikten aylar veya yıllar sonra ve çok iyi ilerleme kaydettikten sonra tekrar gelebilirler.

Süreç düz bir çizgide seyretmez. Çocuklar çok çabuk gelişme kaydedip sonrasında bir süre düz bir çizgide ilerleyebilir, veya yavaş bir gelişme kaydedip daha sonra ileriye yönelik çok büyük adımlar atabilir ve daha sonra zor bir döneme gelir ve gerilemeler görülebilir… Düzenli olarak, süreç içerisinde önemli noktalara odaklandığımızdan ve doğru yönde olduğumuzdan emin olmak için nasıl ilerlediğimiz ile ilgili konuşacağız.

 

Kaynakça:https://www.psychologytoday.com/us/blog/growing-friendships/201512/5-questions-ask-child-psychologist