Davranım Bozukluğu

Davranım Bozukluğu

Davranım bozukluğu başkalarının temel haklarının ya da yaşa uygun başlıca toplumsal değer ve kuralların hiçe sayıldığı yineleyici ve sürekli bir davranış örüntüsüdür. Davranım bozukluğu olan çocuklarda gerginlik, zorbalık, fiziksel saldırı, yaşıtlarına karşı acımasız olma durumları söz konusudur. Sürekli yalancılık, okuldan kaçma ve zarar vericilik yaygındır. Okul başarıları genellikle düşük olan davranım bozukluğu gösteren çocuklarda suça yatkınlık (yıkıcılık, hırsızlık, fiziksel şiddet, çete kurma ve grup halinde çatışmalara girme gibi) görülür.  Tehdit edici ya da alaycı davranışlar sergileyip, kavga başlatabilirler. Genellikle ortaya çıkardıkları duruma ilişkin utanma, pişmanlık ve suçluluk gibi duygular hissetmezler.

Davranım bozukluklarında cinsel eğilimler ve sigara-alkol-madde bağımlılığı erken yaşlarda gözlenebilmektedir. Düşmanlıkları sadece yetişkin otorite figürleri ile sınırlı değildir, akranlarına ve küçük çocuklara karşı da saldırganlık gösterebilirler. Genelde kendilerinden küçüklere ve zayıf kişilere zorbalık yaparlar.

 

Davranım bozuklukları için risk faktörlerinişunlar oluşturmaktadır :

 

§  Anne baba arasındaki tartışmalar, çocuk istismarı ve ihmali

§  Anne ve/veya babanın alkol ve madde kullanımı

§  Karmaşık ve ihmalkâr ortamda yetişmek

§  Çocuğun büyüdüğü ortamın özellikleri

§  Uzun süre şiddete maruz kalmak

§  Duygularını ve kendisini ifade etme becerisi kazanamamak

 

Anne babaya uygun davranış teknikleri öğretilmeli ve bu teknikleri kullanarak uygun davranışları geliştirmeleri sağlanmalıdır. Bu sebeple uygun tedavi koşullarının ve çocuğa uygun sağaltım ortamının hazırlanabilmesi için mutlaka bir uzmandan yardım alınmalı ve tedavi sürecine başlanılmalıdır. Bazı davranım bozukluklarında ilaç tedavisine de ihtiyaç duyulabilmektedir.