Çocuğumun Öfkesi Normal mi?

Çocuğumun Öfkesi Normal mi?

Çoğu çocuk ara sıra öfke nöbetleri ve sinir krizleri geçirebilir. Eğer yapmak istemedikleri bir şeyi yapmaya zorlarsanız bunalmış hissedip meydan okuyabilirler ve saldırgan davranabilirler. Fakat bu davranışları sürekli yapıyorsa ya da çoğu zaman öfkesini kontrol edemiyorsa normal davranış kriterinden çıkmış olabilirler.

 

Duygu patlamalarında dikkat etmeniz gereken bazı işaretler şunlardır;

 

  • Eğer davranışları kendisine ve diğerlerine zarar veriyorsa,
  • Eğer davranışları okulda ciddi bir tehlike arz ediyorsa ve öğretmenleri onun kontrol dışı olduğunu ifade ediyorsa,
  • Eğer davranışları diğer çocuklarla olan iletişimini bozuyorsa ve oyun gruplarından dışlanıyorsa,
  • Eğer öfke nöbetleri ve başkaldırmaları evde çok fazla soruna yol açıyorsa ve aile hayatını kötü etkiliyorsa,
  • Öfkesini kontrol edemediği için üzgün hissediyorsa ve kendisi hakkında olumsuz düşünüyorsa,

Çocuklarda Öfkeyi Anlamak

Çocuklar düzenli olarak duygu patlamaları yaşıyorsa bu genellikle stresin bir belirtisidir. İlk adım, çocuğun davranışını neyin tetiklediğini anlamaktır. Problem davranışın altında yatan pek çok sebep olabilir;

DEHB; Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan pek çok çocuk davranışlarını kontrol etmede zorlanırlar. Yönergelere uymak ya da bir diğer uğraşıya geçmek onlar için çok zordur ve bu onları başkaldırıcı ve kızgın yapar. “DEHB tanısı alan çocukların yarıdan fazlası karşı çıkma problemi ve duygu patlamaları yaşıyor.” Child Mind Enstitüsü Klinik Psikoloğu Dr. Vasco Lopez. Görevlere odaklanamamaları ve onları tamamlayamamaları öfke nöbetlerine, tartışmalara ve güç savaşlarına yol açabilir. Tabiki, DEHB tanısı olmaksızın da bu davranışlar görülebilir. DEHB, şiddetli derecede saldırgan olan çocuklarda göz ardı edilebilir çünkü bundan daha büyük problemlerle mücadele edilmesi gerekilebilir.

Anksiyete: Kızgın ve karşıt gelen çocuklar genel olarak görülmeyen şiddetli kaygılar yaşamaktadır. Eğer çocuğunuzun kaygısı varsa ve özellikle gizliyorsa, onu strese sokan durumlarla başa çıkmakta zorlanır ve okulda ondan beklenen taleplere karşı ani ve sert tepkiler gösterebilir. Eğer kaldıramayacağı kadar bir baskı uygulanıyorsa bu onu sinirlendirir. Kaygı veren durumlarda çocuklarda kaç ya da savaş içgüdüsü ortaya çıkar. Öfke nöbeti geçirebilir ya da akut korkuyu önlemek için bir şeyleri yapmayı reddedebilir.

Travma ya da İhmal: Okuldaki pek çok olumsuz davranış travma, ihmal ya da evde yaşanan kaos sebebiyle ortaya çıkar. Eğer çocuk düzenli bir şekilde duygu patlamaları yaşıyorsa, genellikle bu stresin bir belirtisidir. “Evde güvende hissetmeyen ve bocalayan çocuk okulda bir terörist gibi davranır. Davranışları göz korkutucudur.” Diyor Dr. Nancy Rappaport. DEHB tanısı almış ve aynı zamanda travmaya uğramış çocuklar büyük risk altındadırlar.

Öğrenme Güçlükleri: Eğer çocuğunuz sürekli okulda ya da ödev yapma zamanlarında olumsuz davranışlar sergiliyorsa, bunun sebebi teşhis almamış öğrenme güçlüğü olabilir. Matematikte zorluk yaşıyor olabilir ve matematik problemleri onu sinirlendirip huysuz yapabilir. Yardım istemek yerine ödevini yırtıp atabilir ya da konudan kaçmak için diğer çocuklarla başka şeyleri yapmaya yönelebilir.

Duyusal İşleme Problemleri: Bazı çocuklar çevrelerinden aldıkları duyusal bilgileri işlemede zorluk yaşarlar. Eğer çocuğunuz aşırı-duyarlı ya da az-duyarlı ise kaşındıran giysiler, çok fazla ışık ya da ses onları uyarır ve rahatsız, kaygılı, dikkati dağılmış, bunalmış hissetmelerine yol açar. Bu durum da size ortada hiçbir sebep yokken çocuğunuz öfke nöbeti geçiriyor hissi verir.

Otizm: Otizm spektrumunda olan çocuklar genellikle ani bir sinir krizi yaşarlar. Eğer çocuğunuz spektrumdaysa, kesin ve net olmaya (güvende hissetmek için rutinlerin düzenli olması) ihtiyaçları vardır. Beklenmedik değişiklikler onların kızgınlığını tetikler. Duyusal bozukluklar da uyarıcı etki yaparak bunalmış hissetmelerine sebep olabilir. Öfke nöbetleri kendileri yorgun düşene kadar devam eder. Bir diğer sebep de dil ve iletişim becerilerinin gelişmemiş olmasıdır. Dolayısıyla isteklerini ve ihtiyaçlarını ifade edememek öfkeye sebebiyet verir.

Kaynakça: https://childmind.org/article/is-my-childs-anger-normal/