Üniversiteye Başlayacak Gençler ve Ebeveynleri İçin Geçiş Süreci

Üniversiteye Başlayacak Gençler ve Ebeveynleri İçin Geçiş Süreci

Lise mezunu öğrencilerin üniversite hayatının streslerine karşı hazırlanmasına yardımcı olacak yüzlerce kaynak vardır. Çocuğu olmadan yeni bir ev dinamiğine uyum sağlamak, hazırlıklı olmayan ebeveynler için zor olabilir.

Üniversite geçişini kendiniz ve eviniz için kolaylaştırmak adına bazı ipuçları hazırladık.

 

 

Çocuğunuzu kampüs içi desteğe yönlendirin: Bir ebeveyn olarak, çocuğunuzun güçlü ve zayıf yönlerini bilirsiniz. Çocuğunuzu, ödevleri için fazladan efora ihtiyaç duyduğunda veya işkolik eğilimleri olduğunda, kendisini boğulmuş hissettiğinde ya da motive olamadığında; danışmanlar, profesörler, yaşlı öğrenciler ve diğer güvenilir yetişkinler gibi destek hizmetleriyle iletişim kurmaları için teşvik edin. Bu, destek için kampüste bulunan kaynaklara güvenmeyi öğretir.

Hafif bir kurs yükü önerin: Yeni başlayan öğrencilerin zor olanlardan ziyade, gerçekten ilgi duyacakları bir kurs yüküne sahip olmaları akıllıca olacaktır. İlk adım olarak ilgi alanlarını karşılayan ders yükünü oluşturmalarına yardımcı olun ve derste sıkışıp kaldıklarını düşündüklerinde, kendilerini rahatlatabileceği alanlar bulmalarını söyleyin. İlk dönem notlar düşük olabilir çünkü üniversite öğrencileri ders çalışmayı nasıl öğreneceklerini anlama sürecindedirler. Çocuğunuzun zevk alacağını düşündüğünüz alanları öne sürerek, ağır bir kurs yükünün neden olabileceği stresi azaltın.

Geçiş hakkındaki hislerinizi kabullenin: Çocuğunuz evden ayrılacaksa, ayrıldıktan sonra hissedeceğiniz duygu çeşitliliğini kabullenmek kesinlikle işe yarayacaktır. Rahatlamış, üzgün, endişeli, korkmuş, sıkılmış veya huzursuz hissetmeniz normaldir. Evinizdeki tüm bireylerin ayrılışı kendi yöntemleriyle yapmalarına ve deneyimlenmelerine yardımcı olmak için serbestçe konuşmalarına izin verin.

Normal rutininizi koruyun: Çocuğunuz artık evde yaşamayacak olması günlük rutininizi bırakmanız veya sert bir şekilde değiştirmeniz gerektiği anlamına gelmez. Kendiniz ve aileniz için düzenli günlük programınızı sürdürmeye devam edin.

Kardeşlerle konuşun: Kendiniz ve diğer çocuklarınız arasında açık bir iletişim yöntemi kullanın. Böylece diğer çocuklarınız sizinle aynı duyguları yaşayabilir veya sizin duygularınızı anlayışla karşılayıp konuşarak paylaşmanıza yardımcı olabilir. Onlara çocuğunuzu özlediğinizi, gözle görülür bir şekilde üzüleceğinizi veya onu düşüneceğinizi söylemek doğru olacaktır. Kardeşlerin kardeşlerinin yokluğunda biraz rahatlama hissedebileceklerini doğru olabilir ve sizin gibi hissetmeleri için zorlanmamaları veya suçluluk duymamaları gerektiğini göz önünde bulundurun.

Görüşmeyi sürdürün: Çocuğunuzu aramak ve ona bağlı kalmak için uygun vakitleri seçin. Birçok üniversite öğrencisi, belirli bir gün ve zamanda ebeveynlerinden haber almayı ister ve bekler. Telefon görüşmesi veya video görüşmesi çok kısa olabilir, ancak konuşma konusunda her zaman yanında olduğunuzu bilmeleri önemlidir.

İletişim seçeneklerini çocuğunuza bırakın: Çocuğunuz sizden ne sıklıkta ve ne kadar desteğe ihtiyaç duyduklarını belirleme konusunda en iyisidir. Bazı çocuklar üniversiteye geldiklerinde çok az desteğe ihtiyaç duyarlar ancak bazılarının ise daha yoğun güven alması gerekebilir. Açık iletişimin sürdürülmesini sağlamak için bu iletişim sıklığı kararını ve iletişim yöntemini çocuğunuza bırakın.

Kaynakça
https://riseandshine.childrensnational.org/transition-teen-goes-college/