Her dört gençten biri potansiyel olarak travmatik bir deneyim yaşar ve bu deneyimlerin çoğu bir kereden fazla veya uzun sürelidir. Bu stresörlerin etkisi oldukça geniş kapsamlıdır ve geçmişte etkilenen çocuklar yarının ebeveynleri ve bakım verenleri oldukları için nesiller boyunca bu etkiler sıklıkla tekrarlanır. Bu kişiler için etkili uygulama yöntemleri oluşturmak oldukça önceliklidir. Ancak farklı öyküleri, çeşitli görünümleri, onları şekillendiren çok yönlü bağlamsal, kültürel ve gelişimsel etmenler ve bakım aldıkları geniş sistem yelpazesi göz önüne alındığında bu yöntemleri geliştirmek oldukça zorlayıcıdır.
Bağlanma, Öz-düzenleme ve Yeterlik (ARC) modeli (Kinnibrugh & Blaustein, 2005; Blaustein & Kinniburgh, 2010, 2018), karmaşık travma yaşayan çocuklar ve onların bakım aldıkları sistemler için kılavuz klinik müdahale modeli saplamak için geliştirilmiş temel bileşenlerden oluşan bir tedavi modelidir. Travma, bağlanma ve çocuk gelişimi alanlarından hareketle, ARC modeli, çocuğun sağlıklı gelişimini desteklemek için çocuklarla kendi bağlamı içerisinde çalışmanın, yaşam öyküsü ve mevcut görünümdeki uyumlu tepkilerin rolünü kabul etmenin ve birincil bakım veren ve tedavi sistemleri gibi çevresel etmenlere müdahale etmenin önemini kabul eder. ARC Modeli, Adım adım müdahale stratejilerini belirlemek yerine, 3 temel stratejiye, her bir alandaki temel becerilere / hedeflere, gelişimsel ve kültürel hususlara ve farklı ortamlardaki potansiyel uygulamalara dayanan 8 temel müdahale hedefi tanımlar.
Bu seminerde, ARC modelinin teorik temellerini inceleyeceğiz; belirlenen her tedavi alanında beceri ve bilgi oluşturmak ve farklı bağlamlar arasında vaka uygulamaları ve çeşitli hususları tartışacağız.