Bilişsel Davranış Terapisi
Bilişsel Davranış Terapisi
Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT), çeşitli bozukluklar için kullanılan kanıta dayalı bir terapi yöntemidir. Sıkıntıyı azaltmaya ve işlev yeteneğinizi geliştirmeye yardımcı olabilir. BDT, okul çağındaki çocuklar ve gençlerle kullanılabilir. Davranışa güçlü bir şekilde odaklanacak şekilde hazırlanırsa, BDT 4 yaşından küçük çocuklarla kullanılabilir.
BDT size şu konularda inceleme ve değiştirme yöntemlerini öğretir:
- Düşünme (biliş)
- Hareket (davranış) ve
- Hissetme (duygusal ve fiziksel olarak)
BDT’nin arkasındaki kavram, bir durum hakkında nasıl hissettiğimiz ve nasıl davrandığımız ile düşüncelerimizin birbiriyle nasıl ilişkili olduğudur. BDT, çocukların ve gençlerin düşüncelerini, eylemlerini ve duygularını daha iyi anlamalarına yardımcı olur, böylece zor durumları daha net görebilir ve daha etkili bir şekilde yanıt verebilirler.
BDT ayrıca bir çocuğu veya genci günlük yaşamlarında daha yararlı davranışlar sergilemeye teşvik eder. Kaçındıkları (endişe durumunda) veya daha aktif olmaktan (depresyon durumunda) korktukları durumlarla yavaş yavaş nasıl yüzleşeceklerini öğrenirler. BDT, bireysel veya grup formatında sunulmaktadır.
BDT Almak için En Uygun Durumlar Hangileridir?
BDT, aşağıdakiler de dahil olmak üzere çok çeşitli durumlar için etkili bir tedavi yöntemidir:
- Depresyon
- Kaygı
- Kronik ağrı
- Beslenme bozuklukları
- Özgüven sorunları
- Öfke sorunları
- Madde bağımlılıkları
- Obsesif kompulsif bozukluk
- Tavma sonrası stres bozukluğu ve semptomlar
BDT özellikle hafif ila orta derecede anksiyete ve depresyonun tedavisinde etkilidir. Sadece ilaç tedavisi kadar etkili olabilir. Kaygı ve depresyon yaşayan çocukların ve gençlerin BDT ile tedavi edildiğinde durumlarının nüksetme olasılığı daha düşüktür.
Terapi Ne kadar Sürer?
Bir çocuk veya genç genellikle bir terapistle 8 ila 20 terapi seansına katılır. Düşünme ve davranış kalıplarını anlamak ve değiştirmek için birlikte çalışırlar. Amaç, zorlu durumları ve duyguları yönetmek için yeni araçlar ve yöntemler öğrenmektir. Oturumlar arasındaki ev uygulamaları BDT’nin önemli bir parçasıdır. Çocuklar yeni beceriler öğrendiklerinde, ustalaşma şansına sahip olduklarında ve bazı olumlu değişiklikler görünmeye başlandığında, genellikle tedaviyi durdururlar. Bazen yeni zorlu durumlar ortaya çıktığında birkaç “destekleyici oturuma” daha ihtiyaç duyarlar.
Ebeveynler, doğrudan terapilerde veya her terapinin sonunda çocuğun gelişimi ve tedavisi hakkında bilgi edinmede yer alırlar. Genellikle yeni becerilerini uygulamaya koymak adına çocuklarına evde koçluk yaparlar. Anksiyete bozuklukları ve Obsesif Kompulsif Bozuklukları (OKB) olan çocuklar ve gençler için terapist, ebeveynlerden, çocuklarından kaçmak yerine korkularıyla yüzleşmelerine izin vermelerini isteyebilir. Gençlerde ebeveyn katılımı bir dizi faktöre bağlıdır.
Kaynakça: https://keltymentalhealth.ca/cognitive-behavioural-therapy
