Çocuklarda En Yaygın Davranış Bozuklukları

Çocuklarda En Yaygın Davranış Bozuklukları

Çocuk yetiştirmek zordur ve zor çocukları büyütmek hayatı altüst edebilir. Ancak çocuğunuzun sadece bir aşamadan geçtiğini ya da bir şeyin gerçekten yanlış olup olmadığını anlayabilmek her zaman o kadar kolay değildir. Çocuklarımızın davranışlarını anlamak söz konusu olduğunda uzmanlar, teşhislerin ve etiketlerin minimumda tutulması gerektiğini söylüyor.

"Bozuklukları" Tanımlamak

Oxford Üniversitesi ve Pittsburgh Üniversitesi’nden çocuk psikolojisi uzmanları, “bozukluk” teriminin 5 yaşına kadar olan çocuklar için dikkatli kullanılması gerektiğini söylüyor ve geçerliliğini sorguluyor. Profesörler Frances Gardner ve Daniel S. Shaw, okul öncesi dönemdeki sorunların yaşamın sonraki dönemlerinde sorunlara işaret ettiğine veya davranış sorunlarının gerçek bir bozukluğun kanıtı olduğuna dair kanıtların sınırlı olduğunu söylüyor. "Hızlı gelişimsel değişimin yaşandığı bu dönemde normal ve anormal davranışı ayırt etme konusunda endişeler var" diye yazdılar.

Bununla birlikte, bu yaş grubundaki davranışsal ve duygusal sorunları ele almak için muhafazakar bir yaklaşım en iyisidir.

Erken Çocuklukta Davranış ve Duygusal Bozukluklar

5 yaşın altındaki bir çocuk nadiren ciddi bir davranış bozukluğu tanısı alır. Bununla birlikte, daha sonra çocuklukta teşhis edilebilecek bir bozukluğun semptomlarını göstermeye başlayabilirler. Bunlar şunları içerebilir:

  • dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB)
  • muhalefet meydan okuyan bozukluk (ODD)
  • otizm spektrum bozukluğu (ASD)
  • anksiyete bozukluğu
  • depresyon
  • bipolar bozukluk
  • öğrenme bozuklukları
  • davranış bozuklukları

Bunların çoğunu muhtemelen duymuşsunuzdur. Diğerleri daha nadirdir veya çocukluk psikolojisi hakkındaki tartışmaların dışında sıklıkla kullanılmaz.

Örneğin ODD, genellikle yetkili kişilere yönelik öfkeli patlamaları içerir. Ancak teşhis, altı aydan fazla süren ve çocuğun işleyişini bozan davranışlara bağlıdır. Davranış bozukluğu çok daha ciddi bir tanıdır ve hem diğer insanlara hem de hayvanlara karşı acımasız olarak değerlendirilebilecek davranışları içerir. Bu, fiziksel şiddeti ve hatta suç faaliyeti – okul öncesi çağındaki çocuklarda çok nadir görülen davranışları içerebilir.

Bu arada otizm, aslında çocukları davranışsal, sosyal ve bilişsel olarak da dahil olmak üzere çeşitli şekillerde etkileyebilen geniş bir hastalık yelpazesidir. Nörolojik bir bozukluk olarak kabul edilirler ve diğer davranış bozukluklarının aksine, semptomlar bebeklik döneminde başlayabilir. Amerikan Psikiyatri Birliği’ne göre, 68 çocuktan yaklaşık birine otizm spektrum bozukluğu teşhisi konuyor.

Davranış ve Duygusal Sorunlar

Küçük çocuğunuzun geçici bir davranışsal veya duygusal bir problem yaşıyor olması, yukarıdaki klinik bozuklukların birinden çok daha fazla olasıdır. Bunlar çoğu zamanla geçer ve bir ebeveynin sabrı ve anlayışını gerektirir.

Bazı durumlarda, dışarıdan danışmanlık garanti edilir ve çocukların stres faktörleriyle etkili bir şekilde baş etmelerine yardımcı olmada etkili olabilir. Bir profesyonel, çocuğunuzun öfkesini nasıl kontrol edeceğini, duygularıyla nasıl çalışacağını ve ihtiyaçlarını daha etkili bir şekilde nasıl ileteceğini öğrenmesine yardımcı olabilir. Belli nedenlerden dolayı, bu yaştaki çocukları tedavi etmek tartışmalıdır.

Çocuklukta Başarı İçin Ebeveynlik

Ebeveynlik tarzları, nadiren çocukluktaki davranış problemleri için suçlanır. Ve ailenizin baş etmesine yardımcı olacak çözümler arıyorsanız, bu, çocuğunuzun sorunlarına neden olmadığınızın oldukça iyi bir göstergesidir. Yine de ebeveynler, erken çocukluk dönemi davranış sorunlarının tedavisinde çok önemli bir rol oynamaktadır.

Ebeveynlik stilleri hakkında konuştuğumuzda, biri iyi ayarlanmış ve iyi huylu çocukları yetiştirmede en etkili olan dört ana tür vardır:

  • Otoriter ebeveynlik: Ödün vermeyen katı kurallar ve çocukların katkısı yok.
  • Yetkili ebeveynlik: Katı kurallar, ancak ebeveynler çocuklarını dinlemeye ve onlarla işbirliği yapmaya isteklidir. Otoriter ebeveynlikten çok bir demokrasi.
  • Müsamahakâr ebeveynlik: Çocuklara birkaç kural ve çok az talep. Bu evde çok az disiplin var veya hiç yok ve ebeveynler genellikle arkadaş rolünü üstleniyor.
  • Katılmayan ebeveynlik: Kural yok ve çok az etkileşim. Bu ebeveynler bağımsızdır ve çocuklarını reddedebilir veya ihmal edebilir.

Yetkili ebeveynlik, büyük ihtimalle iyi ayarlanmış ve mutlu çocuklar yetiştirecektir. Uzmanlar, ilgisiz ebeveynlerin özsaygı, özdenetim ve genel yeterlilikten yoksun çocukları yetiştirme olasılığının daha yüksek olduğunu söylüyor.

Bu ebeveynlik tarzlarından öğrenebileceğimiz şey, çocukların açık kurallara ve sonuçlara ihtiyaç duymaları, ancak aynı zamanda dinlemeye ve rehberlik etmeye istekli bir ebeveyne ihtiyaçları olduğudur.

Çocuklarınıza Karşı Sabırlı Olun

Empati, işbirlikçi bir tutum ve sakin bir mizaç, ebeveynlerin çocuklarının mücadelesi sırasında benimsemeleri için çok önemli özelliklerdir. Ayrıca, ne zaman yardım isteyeceğinizi bilmek çok önemlidir.

Çocuğunuzun davranışları, evinizin düzenli işleyişini veya eğitimini aksatıyorsa veya şiddet uyguluyorsa, bir uzmanla konuşma zamanı gelmiştir.

Davranış sorunları olan çocukları yetiştirmek kolay değildir. Ancak onları teşhis etmek için acele etmeden veya katı bir disiplin görevlisine dönüşmeden önce yardım isteyin. Çocuk doktorunuz, çocuğunuzun davranışının yaşına göre normal olup olmadığı konusunda fikir verebilir ve yardım için kaynaklar sağlayabilir.

Kaynakça: https://www.healthline.com/health/parenting/behavioral-disorders-in-children#Be-Patient-with-Your-Children