Down sendromlu çocuklar genellikle dil ve konuşma gelişimi açısından akranlarından geridedirler. Tipik olarak, bu çocuklar ne duyduklarını anlamaktan çok (alıcı dil) konuşmayı öğrenmekte (ifade edici dil) zorlanırlar. Ortalama olarak, Down sendromlu çocuklar diğer çocuklardan yaklaşık 6 ay sonra yani yaklaşık 16 aylık olduklarında kelime kullanmaya başlamaktadırlar.

Down sendromlu çocuklara genellikle iletişimi geliştirmek ve ifade edici dili ile alıcı dili arasındaki boşluğu kapatmak için işaret dili öğretilir. Bazı ebeveynler işaret dilini kullanmanın çocuklarının konuşma gelişimine müdahale edeceğinden endişe etse de, kanıtlar bunun tersinin doğru olduğunu göstermektedir. Konuşma becerileri geliştikçe işaret dili yavaş yavaş azalır.

Basit önlemler bebeğinizin konuşma ve dil becerilerini geliştirmesine yardımcı olabilir:

• Onunla konuşurken doğrudan çocuğunuza bakın. Yakında bir zaman sonra çocuğunuz çıkardığınız sesleri taklit etmeye başlayacaktır.
• “Peek-a-boo” gibi oyunlar oynayın.
• Bebeğinize farklı nesneler gösterin. Nesnelerin isimlerini söyleyin ve ne işe yaradıklarını açıklayın.
• Bebeğinizin kendisini aynada görmesini sağlayın. Birçok çocuk aynaya bakmaktan ve yansımaları ile gevezelik yapmaktan zevk alır.
• Çocuğunuz bir nesneye, kişiye veya olaya ilgi gösteriyorsa, kişinin veya nesnenin adını söyleyin veya olay hakkında konuşun.
• Çocuğunuza kitap okuyun.

Bir dil ve konuşma terapisti çocuğunuzun yeteneklerine göre belirli önerilerde bulunabilir. Bu öneriler, çocuğunuzun konuşma pratiği yapmasına yardımcı olacak bir ev programı için ayrıntılı bilgileri içerebilir.

Kaynakça: https://www.uofmhealth.org/health-library/hw167142