Down Sendromunda Konuşma Problemleri
Down sendromu (DS), bir kişinin fiziksel, zihinsel ve sosyal gelişimi üzerinde derin etkileri olan tedavi edilemez genetik bir bozukluktur. DS’lu çocukların ağız ve boğaz bölgesinde beslenme, yutma ve oral motor becerileri etkileyen anatomik ve fizyolojik farklılıkları vardır. Ayrıca ağız bölgesinde sıklıkla hipotoni veya zayıf kas tonusuna sahiptirler. Down sendromunun konuşma ve dil zorlukları gibi semptomları, bireyden bireye hafiften şiddetliye değişim gösterir.
İşitsel Ton İşleme
DS’lu çocukların karşılaştığı birçok güçlükten biri işitsel tonu işlemedir. Bu çocukların çoğu ses tonlarını düzgün bir şekilde işleyemez ve bu da dilin işlenmesinde zorluklara neden olabilir. DS’lu çocukların genellikle dar östaki tüpleri vardır ve bu da orta kulağın drene olmasını engeller. Orta kulakta sıvı ve basınç birikmesi, genellikle işitsel ton işleme sorunlarına yol açar.
İşitsel tonal işlemeyi iyileştirmeye yönelik tedaviye ek olarak, DS’lu çocuklar kulak tüpü yerleştirmek için ameliyattan yararlanabilirler. Ebeveynler, çocuğun ihtiyaçlarını belirlemek için bir odyolog ve bir kulak, burun ve boğaz uzmanıyla birlikte çalışabilir, buna bir işitme cihazı da dahil olabilir.
Dil Gelişimi
Down sendromlu çocuklar tipik olarak dil ediniminde ve seslendirmede gecikme yaşarlar. DS’lu olmayan bir çocuk için 10 ila 18 ay arasındaki durumun aksine, DS’lu çocuklar 24 ila 36 aylık olana kadar konuşmaya başlayamazlar. DS’lu çocuklar tipik olarak dil bilgisi kurallarında zorluk yaşarlar. Tam bir cümle ile konuşmak yerine “ben mağazaya git” diyebilirler. Çocuğunuz konuştuğunda, muhtemelen konuşma anlaşılırlığının sınırlı olduğunu fark edeceksiniz. Yani sesleri anlamak zordur. Zayıf oral motor becerileri; konuşma hızını, doğru tonlamayı ve kelimeler üzerindeki uygun vurguyu etkiler.
Konuşma Terapisi Teknikleri
Bir dil ve konuşma terapisti (DKT), çocuğunuzu değerlendirmeli ve iletişim ihtiyaçlarını belirlemek için bir terapi planı geliştirmelidir. Çocuğunuz muhtemelen alternatif ve destekleyici iletişim (ADİS) cihazları kullanmaktan fayda sağlayacaktır. Bunlar, bir çocuğun ihtiyaçlarını ve isteklerini iletmek için resimli bilgi kartları kullanmasına izin veren işaret dili ve Resim Değişimi İletişim Sistemi (PECS) gibi sözlü olmayan alternatif iletişim yöntemlerini içermektedir. Çocuğunuzun dil ve konuşma terapisti, sesleri temsil eden özel, hareketli el şekillerinden oluşan bir sistem olan görsel fonik kullanımını da önerebilir.
Yardımcı olabilecek diğer teknikler arasında, akıcılığı ve sıralamayı geliştirmek için çocuğunuzu heceleri alkışlamaya teşvik etmek sayılabilir. Dokunsal uyarılar ayrıca artikülasyon bozukluğu olan Down sendromlu bireylere yardımcı olabilir.
DS’lu çocuklarla sık sık etkileşimde bulunan ebeveynler ve diğer kişiler, DS’lu çocuğun tipik konuşma kalıplarını daha iyi anlayabilmek için bir Dil ve konuşma terapistinden eğitim alabilir. Bu, evde iletişimi kolaylaştırmaya yardımcı olur. Ebeveynler, DKT’nin rehberliğinde evde de konuşma terapisi aktivitelerini devam ettirebilirler. DS’lu bir çocuğun annesi, bu aktivitelerin çocuğunun dil bilgisi becerilerini ve dili işlemlemesini büyük ölçüde geliştirdiğini belirtti.
Kaynakça: https://www.speechbuddy.com/blog/speech-therapy-techniques/speech-difficulties-in-down-syndrome/