Kekeleyen Çocuklar

Kekeleyen Çocuklar

Altı yaşından küçük, kekemelik yaşayan okul öncesi çocuklar için, randomize kontrollü klinik araştırmalarla desteklenen iki terapi yaklaşımı vardır. Bunlar Lidcombe Programı ve RESTART-DCM’dir. Palin PCI Terapisi için de araştırma kanıtları vardır. En güçlü araştırma kanıtı ise, tüm Avustralya’da ve ayrıca uluslararası alanda kullanılan Lidcombe Programı içindir.

Lidcombe Programı, çocuğun günlük ortamında, aynı zamanda çocuğun kekemeliğinin ciddiyetinin günlük kaydını tutan bir ebeveyn (veya bakıcı) tarafından günlük olarak uygulanır. Haftalık ziyaretler sırasında, ebeveyn bir konuşma terapisti tarafından programı nasıl uygulayacağını öğrenir. Bu ziyaretlerde konuşma terapisti, programın çeşitli özelliklerini gösterir ve terapiyi yapan ebeveyni gözlemler, yapıcı geri bildirimde bulunur ve bir sonraki hafta için gereken değişiklikleri tartışır. Bu ebeveyn eğitimi, ebeveynlerin terapiyi uygun ve güvenli bir şekilde yapması ve onu çocuk ve aile için olumlu bir deneyim haline getirmesi için gereklidir.

Lidcombe Programı doğrudan bir yaklaşımdır, bu da ebeveynin çocuğa doğrudan çocuğun konuşması hakkında yorum yapması anlamına gelir. Bu ebeveyn geribildirimi olumludur ve çocuk kekelemeden sadece ara sıra verilen geribildirimle birlikte, çocuk kekelemeden konuştuğunda verilir. Kekemelik düşük seviyede olduğunda klinik ziyaretlerin sıklığı azalır. Araştırmalar, terapiyi tamamlamak için geçen sürenin çocuktan çocuğa değiştiğini göstermiştir. Çocuklarda kekemeliğin kontrol altına alınmasının birkaç ay sürmesi yaygındır. Bununla birlikte, çocuğun kekemeliğiyle ilgili olumlu belirtilerinin, terapi başladıktan kısa bir süre sonra ortaya çıkması önemlidir. Lidcombe Programı hakkında daha fazla bilgiyi Lidcombe Program Trainers Consortium web sitesinde bulabilirsiniz.

RESTART-DCM, Lidcombe Programından farklı bir tedavi şeklidir. Talepler ve Kapasiteler Modeli olarak bilinen, küçük çocuklarda kekemeliği anlamaya yönelik bir yönteme dayanmaktadır. Bu model kekemeliğin, çocuğun konuşmasını talep eden aile ortamıyla ilişkili olduğunu belirtir. Terapi, ebeveynlerin bu talepleri hafifletmesini içerir. RESTART-DCM terapisi ile ilgili bazı örnekler, ebeveynlerin çocuklarıyla iletişim biçimlerinde ve aile yaşamının genel hızında değişiklikler yapılmasını içerir. Gerekirse çocuklara konuşma hareketlerini eğitmek için konuşma alıştırmaları yapılır. Lidcombe Programında olduğu gibi, terapi kekemeliğin kontrol altına alınması için birkaç ay sürebilir. RESTART-DCM hakkında daha fazla bilgi için lütfen RESTART-DCM el kitabına bakınız.

Son zamanlarda yapılan araştırmalar, okul öncesi çocukların kekemelikleri hakkında diğer çocuklardan olumsuz tepkiler alabildiğini ve bu durumun daha sonra sosyal kaygının gelişmesine yol açabileceğini göstermiştir. 7 yaşına kadar kekeleyen çocukların sosyal ortamlarda konuşmaktan endişe duyma riskiyle karşı karşıya olduğu artık biliniyor. Bu son araştırma nedeniyle, Avustralya Kekemelik Araştırma Merkezi şimdi, konuşma patoloğu ve ebeveyn çocuğun tedavi taleplerini yerine getirebileceği konusunda hemfikir olur olmaz kekemelik için erken müdahalenin başlaması gerektiğini önermektedir.

Okul çağındaki çocuklar (6-12 yaş)

Okul çağındaki kekeme çocuklar için konuşma pek çok zorluk yaratabilir. Konuşma kaygısı, genellikle bu yaştaki kekemelikle ilişkilidir. Öyleyse, bu yaş grubundaki kekeleyen çocukların bir konuşma terapisti tarafından terapi ve destek görmesi önemlidir. Bu çocukların ailelerinin de bu desteğe ihtiyacı var. Okul çağındaki kekeleyen çocuklar için pek çok terapi seçeneği vardır ve bir dil ve konuşma terapisti çocuğun ve ailenin bireysel ihtiyaçları için hangisinin en iyi olduğunu belirleyebilir. Dil ve konuşma terapisti ayrıca bu süre zarfında çocuğu sınıfta desteklemek için tipik olarak çocuğun okul öğretmeni ile birlikte de çalışabilir.

Kaynakça: https://www.uts.edu.au/research-and-teaching/our-research/australian-stuttering-research-centre/information-about-stuttering/treatment-stuttering/children-who-stutter