Öğrencilerinizin Aileleriyle Pozitif İlişkiler İnşa Etmeniz İçin 8 İpucu

Öğrencilerinizin aileleriyle olumlu ilişkide olmak, farklı şekilde öğrenen ve düşünen öğrencilerinizin gelişimleri için endişelerinizi paylaşmaya ve birlikte çalışmaya olanak tanır.

1. Kendinizi onların yerinde hayal edin

Ailelerle ilişki kurmak onlara empati ile yaklaşmayla başlar.  Çocuğu yakın zamanda öğrenme ya da düşünme farklılığı ile tanılanan ebeveyn ya da bakıcının perspektifinden bakın: Aile bunun çocuklarının geleceği için ne demek olduğundan emin olmayabilir, çocuklarının doğru desteği alamayacağından korkabilir. Belki de durumu anlama, fark etme aşamasındadırlar bu yüzden nasıl hissettiklerinden bile emin değillerdir. Yıllardır öğrenme ve düşünme farklılıklarıyla mücadele eden öğrenciler için, aileleri geçmişte eğitim sistemi ile ilgili birçok olumsuz deneyim yaşamış olabilir. Bunları akılda tutmak ebeveyninin veya bakıcının neden başlangıçta savunmada olabileceğini anlamanıza yardımcı olabilir. Ayrıca bazı düşünme ve öğrenme farklılıkların ailelerde de olabileceğini unutmayın. Bu yüzden biyolojik anne-baba kendi mücadele ve deneyimlerindeki duygularını öğretmen ile paylaşabilirler.

2. Olumlu bir etkileşim başlatın ve bunu sürdürün.

Ailelere ilk yardım için uzandığınızda iyi bir şeyle başlayın. Kendinizi tanıtın, çocukları hakkında sevdiğiniz şeyleri paylaşın ya da konuşmak istediklerinde uygun olacağınızı basit bir şekilde anlatın. Ancak iyi haberleri burada bitirmek yerine ayda en az 2 kez her bir öğrencinin ebeveyni ya da bakıcısıyla bir parça iyi haber paylaşmayı hedefleyin.

3. Ailelerin nasıl ulaşılmayı tercih ettiklerini tespit edin.

Her insan telefonda konuşurken rahat olmayabilir. Bazı ebeveyn ve bakıcılar bire bir görüşmek için işten izin alamayabilir. Yüz yüze görüşmenin daha uygun olduğunu ve birbirinize ulaşmak için bol bol bildirimde bulunmanız gerektiği konusunda anlaşın. Ebeveyn ya da bakıcının tercih ettikleri iletişim yöntemlerini sorun ardından tercihlerine saygı duyun. E-mail seçeneğinin uygun olduğu durumlarda tonlamalarınızın mailde okunmasının zor olduğunu göz önünde bulundurun.  Mesajınıza olumlu bir cevap almanızda yardımcı olabilecek etkili bir mailin nasıl yazılacağını öğrenin.

4. Düşüncelerinizi önceden toparlayın.

Buluşma ya da telefon görüşmesi öncesinde söylemek istediklerinizin taslağını hazırlayın.  Genel olarak ne konuşacağınızı biliyor da olsanız madde işaretli bir liste düşüncelerinizi önem sırasına göre takip etmenize yardımcı olur.  Ayrıca konuşma duygusal bir hale geldiğinde ya da tersi beklediğiniz gibi bir cevap alamadığınızda da ne söylemek istediğinizi hatırlamanıza yardımcı olacaktır.

5. “Ben” ifadesini kullanın.

Kendi perspektifinizden söylediklerinizi  “Ben” diliyle şekillendirin. Cümlelerinize  “fark ettim”, “endişeliyim”, ”hissediyorum” gibi ifadelerle başlayabilirsiniz. Bu ifadeler öğrencilerinizin aileleriyle düşüncelerinizi paylaşmanın empatik yoludur ve bu onların, endişeleri kişisel olarak almamalarına yardımcı olur.

Örnek olarak: “ Çocuğunuz ödevlerini neden yapmıyor?” demek ebeveyni ya da bakıcıyı savunma pozisyonuna geçirebilir ve bu durum konuşmayı bitirebilir. Onun yerine “ Son birkaç haftada çocuğunuzun ödevlerini yapmadığını fark ettim. Çocuğunuz size bu durumdan bahsetti mi?” diyebilirsiniz.  Bu sayede endişenizi açıklayabilir ve daha fazla konuşma sağlayabilirsiniz.

6. Sınırları birlikte belirleyin.

Ebeveyn ya da bakıcının çocuk bilgisini ve sizin eğitim ve öğrenme bilginizi onurlandıran çift yönlü bir ilişki kurmayı istediğinizi bilmelerini sağlayın. Her iki tarafın da içten konuşmasının, üretken bir konuşmayı destekleyeceğini paylaşın ve tüm bu paylaşımların çocuklarının okuldaki başarısını sağlamak amacını taşıdığını belirtin.

Bazen söylemek yapmaktan daha kolaydır, bu sebepten konuşma için sınırlar belirleyin. Bu önerileri deneyebilirsiniz:

• Randevulara zamanında gelmek, görüşmeleri ve aramaları belirlediğiniz sürede toparlamakta hemfikir olun.
• Her iki tarafın da kesilmeden konuşmasına izin verilmesini önerin.
• Aileleri, kendi bakış açılarını paylaşmaları konusunda teşvik edin. Saygı gösterin ve onların bilgilerini takdir edin. Bunun karşılığında ailelerden sizin bakış açınızı bir profesyonel olarak dikkate almalarını isteyin.
• Herkesin tartışmaya en iyi niyetiyle katıldığını varsaydığınızı açıklayın.
•  Her iki tarafın da çocuk hakkında ortak bildiklerini tartışmakta anlaşın ayrıca bilmediğiniz bilgileri duymaya açık olun.
• Ailelere onların da takip etmek istedikleri sınırları olup olmadığını sorun.

7. Net ve çözüm odaklı bir iletişim kurun

Bir konuşmaya başladığınızda, ne hakkında konuşmak istediğiniz ve aileden neler beklediğiniz konusunda açık olun. Bir bilgi paylaştığınızda ya da endişelerinizi dile getirdiğinizde bunların net olduğundan emin olun.  Endişeniz hakkında çözüm arıyorsanız ebeveyn ya da bakıcıdan en iyi çözümü birlikte bulmak için katkılar isteyin. Çözüm için kendi fikirlerinizi de sunun.  Mesela yardımcı olacağını düşündüğünüz çözümcül bir öneri biliyorsanız bunu söyleyin ve aileden evde bir benzerini denemelerini isteyin. 

8. Gerekirse dönüt maili gönderin.

Önemli bir konuşma sonrasında gönderilen bir takip maili birçok amaca hizmet edebilir. Öncelikle zaman ayırdıkları için ailelere teşekkür etme şansı verir. Ardından hem sizin hem de ailenin tartışmayı işlemenize, ana fikir ve kararları özetlemenize yardımcı olur. Ayrıca aile ya da bakıcıya akıllarında kalan soru ya da düşüncelerini ekleme şansı verir.

Kaynakça:  https://www.understood.org/en/school-learning/for-educators/partnering-with-families/eight-tips-to-build-a-positive-relationship-with-your-students-families