Oyun Terapisi Nedir?

Oyun Terapisi Nedir?

Oyun terapisi veya OT, zihinsel sağlık alanında belirli bir terapötik yaklaşım türüdür. OT yetişkinler için kullanılabilse de, en çok çocuklar için kullanılan psikoterapötik bir yaklaşımdır. Muhtemelen en ödüllendirici ve zevkli terapötik tekniklerden biri olan bu tür terapi, danışanla gerçek oyun süresi boyunca birkaç kural veya sınır içerir.

 

Terapötik Oyun: Temel Bilgiler

OT veya terapötik oyun tam olarak nedir? Bu terapi dalındaki resmi otorite olan Oyun Terapisi Derneği (OTD), “Çocuk oyun terapisi, çocukla birlikte olmanın, benzersiz gelişim düzeyini onurlandıran ve çocuğun ‘dilinde’ yardımcı olmanın yollarını arayan çocuk oyuncağıdır. Ruhsatlı ruh sağlığı uzmanları, oyunu terapötik olarak hastalarına, çoğu zaman üç ila 12 yaşındaki çocuklara, kendilerini daha iyi ifade etmelerine ve sorunlarını çözmelerine yardımcı olmak için kullanıyor.

Kısaca belirtildiği gibi OT tedavisi, tipik olarak çocuk için birkaç kural veya sınır içerir. Seanslar ne kadar sürüyor? Çoğunlukla yaklaşık 30-50 dakika uzunluğundadırlar. Pek çok tartışmanın veya sözlü etkileşimin aksine, YT, bir çocuğun hem hayatlarını keşfetmekte hem de düşüncelerini ve duygularını oyuncaklar, sanat vb. Yoluyla ifade etmekte özgür hissedeceği umuduyla, sadece oyunu içerir. OT’nin genel amacı, çocuklara kendilerini ve duygularını sağlıklı şekillerde ifade etmeyi öğretin (veya öğrenmelerine yardımcı olun), saygı ve empati göstermeyi öğrenin ve karşılaşılan sorunları çözmek için yeni, daha sağlıklı yollar keşfedin.

 

Oyun Terapisini Kimler Almalı?

Oyun terapisi her yaş için kullanılabilmesine rağmen, daha yaygın olarak ATP’nin (3-12 yaş) referans verdiği daha genç demografikler için kullanılır. Ayrıca, gelişimsel olarak gecikmiş veya zorluk yaşayan hastalarla (yaştan bağımsız olarak) terapi için de yararlı olabilir.

Oyun terapisinden (muhtemelen) en çok yararlanan çocuklar genellikle şu zorluklardan biriyle mücadele eder: davranış sorunları veya bozuklukları veya gelişimsel gecikme. Ayrıca, danışanla rahatlık ve güven oluşturmak için, genellikle ilk randevuda bir terapist tarafından başlangıç yaklaşımı olarak da kullanılabilir. Bazı durumlarda oyun terapisi, şüpheli veya doğrulanmış bir travmadan sonra çocuklar için de kullanılabilir.

 

Oyun Terapisine Yönlendirici Olmayan Yaklaşım

Yönlendirici olmayan oyun yaklaşımı, profesyonel olarak birkaç adla anılır psikodinamik terapi, yapılandırılmamış oyun, müşteri merkezli terapi veya çocuk merkezli oyun terapisi. Kullandığınız ad ne olursa olsun, bunlar aynı temel inanca dayanan yönlendirici olmayan yaklaşımlardır: Çocuklara doğru koşullar altında özgürce oynama şansı verilirse, kendi sorunlarını çözmeyi öğrenebilirler. Bu tür bir terapi, terapistin çok az yönlendirmesiyle gerçekleşir.

Terapist çoğunlukla ‘gözlemci’ kapasitesinde çalışır, tipik olarak sadece çocuğun duygularıyla ilgili yardıma ihtiyacı olduğunda dahil olur. Bu yaklaşımla ilgili endişeler, küçük bir çocuğun travma veya davranış sorunlarını kendi başına ele alma konusunda duygusal kontrol veya bilişsel kapasitesinin olmamasıyla ilgilidir.

 

Oyun Terapisine Yönlendirici Yaklaşım

Yönlendirici olmayan yaklaşım gibi, yönlendirici yaklaşıma da psikanalitik, yapılandırılmış, kuralcı, odaklanmış veya insancıl olmayan yaklaşım dahil olmak üzere birkaç farklı şekilde atıfta bulunulabilir. Bu tür YT’de, terapist aktif bir katılımcıdır ve kullandıkları oyunun türü ve bir oyun türünün ortaya çıktığı sürenin uzunluğu ile ilgili olarak danışanlarına çok daha fazla yön verir. Danışan ve terapist arasında daha fazla sözlü iletişim beklenmelidir.

Bu yaklaşım, terapist çocuğun dikkatini ve farkındalığını odaklanmış tutmaya çalışırken, çocuğun oyun süresi boyunca bilinen sorunlu alanlara özel hedefleme sağlamayı amaçlamaktadır. Yönlendirici bir yaklaşımda, bir terapist, danışanı süreçten aceleye getirmek veya süreçten rahatsız hissettirmemek için dikkatle yönlendirmelidir. Bu yaklaşımla ilgili endişeler genellikle bir çocuğun duygularını doğal olarak eğilimli oldukları şekilde keşfetmesi, yorumlaması veya ifade etmesi gereken kontrol eksikliği ve öz farkındalığındaki gerçek büyüme eksikliğiyle ilgilidir.

Her iki yaklaşım da genellikle ‘doğru olan’ olarak savunulmaz. ‘Bir terapiste ne aramalıyım’ sorusunu yanıtlarken, her iki yöntemin faydalarını takdir eden bir terapisti seçmek size en iyi şekilde hizmet edebilir. Çoğu terapist, çocuk yaşlandıkça veya benlik bilincinde büyüdükçe her iki yaklaşımı da kullanmayı seçer. Bazıları ayrıca, her ikisini de büyümeyi ölçmek, güvenlik ve çıkarları ele almak ve hala çalışılması gereken alanları ölçmek için kullanarak farklı oturumlarda yöntemleri değiştirmeyi seçer.

 

Ortak Oyun Ortamı

PT yaklaşımlarından daha farklı olan, bu tür bir terapide kullanılabilecek oyuncak ve oyunların seçimidir. Aşağıda, PT’de yaygın olarak kullanılan medyanın (her şeyi kapsamayan) bir listesi bulunmaktadır (her iki yaklaşımda da mümkündür):

  • Doldurulmuş hayvanlar
  • Kuklalar
  • Macun ve Şekillendirici Kil
  • Boyama Kurulumları
  • Çizim ve Renklendirme Kurulumları
  • Müzikli oyuncaklar
  • Sandbox veya Water box
  • Mutfak Oyunu
  • Masa oyunları
  • Sessiz sinema
  • Kartlar
  • Taklit / İnanma Zamanı

Bazı ebeveynler veya bakıcılar kendilerini “Oyun terapisinde nasıl eğitilebilirim?” Diye sorabilirler. Aslında yapabilirsiniz! Aile terapisi, bakıcılara (genellikle ebeveynlere) temel çocuk merkezli OT tekniklerini öğretmek için mevcuttur. Bu beceriler daha sonra evde kullanılabilir.

 

Kaynakça

Orijinal makale, Uygulamalı Davranış Analizi Programları Kılavuzu kaynak alınarak yazılmıştır. Buradan okuyabilirsiniz.​