Sosyal Düşünce Nedir?
Sosyal düşünce, insanlarla etkileşime girdiğimizde yaptığımız şeyleri ifade eder. Başarılı sosyal etkileşimler için, bireyin hem sözlü hem de sözsüz ipuçlarına bağlanmış bilgileri alıp işlemesi ve sunulan materyalin içeriğine ve konusuna göre etkili bir şekilde tepkisini vermesi önemlidir. Ortak dikkat, davranışla ilgili beklentiler bilgisi ve zihinsel esneklik, uygun sosyal ilişkiler için temel bileşenlerdir. Bir çocuk odaklanmakta, çevrelerindeki çevrenin içeriğini anlamakta ve davranışlarının başkalarını nasıl hissettirdiğine dair bilgi sahibi olmadığında, sosyal düşünce bozulmuş olabilir.
Sosyal beceri problemlerinin çocuğunuzun akademik performansı, benlik duyguları, başkalarıyla bağlantı kurma, istek ve ihtiyaçları karşılama üzerinde derin etkileri olabilir. Dilin sosyal kullanımlarının bileşenlerini anlamak çocukların sosyal çevrelerinde ve çeşitli bağlamlarında gezinmelerine yardımcı olabilir. Örneğin, çocuklar kardeşleriyle okuldaki akranlarıyla konuştuklarından farklı konuşurlar ve annelerine öfkelerini sınıf öğretmenlerinden farklı şekilde gösterebilirler. Beklenen davranışlara katılım hem sosyal hizmet uzmanları hem de dil ve konuşma terapistleri ve akran etkileşimi ile hedeflenebilir.
Pragmatik dil gelişimi için, dil ve konuşma terapisti, bir mesajın bağlamını ve işlevini ve geri dönütü, konu üzerinde kalmak ve sözlü / sözsüz ipuçlarının nasıl kullanılacağı gibi sosyal durumlarda dilin kullanımını anlamak için çalışır. Sosyal ilişkilerin geliştirilmesi açısından, sosyal hizmet uzmanı çocuğa ortamların bağlamını anlamada yardımcı olur ve dürtü kontrolünü, olumlu seçim yapmayı geliştirmek için potansiyel sonuçların nasıl değerlendirileceği ve çeşitli davranışların çevrelerindeki bireyleri nasıl etkilediği konusunda eğitim sağlar.
Sosyal düşünceyi geliştirmek için evde neler yapabilirsiniz?
Davranış beklentilerini öğretin. Bir çocuk olumlu davranışlara katılımı başkalarının olumlu tepkileriyle ve sonuç olarak genellikle artan benlik duygularıyla ilişkilendirmeye başlayabilirse, davranışlarının başkaları üzerindeki etkisini yavaş yavaş fark edebilir. Bu, davranışlarının kendilerini ve etrafındaki davranışları nasıl etkilediğiyle bağlantı kurmaya başladıkça olumlu karar almayı teşvik edebilir. Örneğin, çocuk bir yetişkinin yönergesine uyuyorsa, ebeveyn mutlu hisseder ve çocuğa övgü ve olumlu dikkat sunabilir, böylece bu durum çocuğu iyi hissettirir ve bu seçimin doğru seçim olduğunu anlamasını sağlar.
Bağlamlar arasında ayrım yapın. Çocuğunuza evde izin verilen ve “beklenen” şeylerin her zaman aynı olmayabileceğini öğretin. Çeşitli durumlarda hangi davranışların uygun olduğunu tanımlayın ve çocuğunuza bu değişikliklerin neden var olduğunu açıklayın. Örneğin, istek ve ihtiyaçlar evde ebeveynlerle görüşebilir ancak okulda öğretmenin dinlenmesi ve takip edilmesi gerekir.
Rol Oynama Senaryoları. Çocuğunuzun davranışlarının sonuçlarını görmesini sağlayan farklı durumlar uygulayın. Davranış ve duygu arasındaki ilişki hakkında bilgi edinmek için hem olumlu hem de olumsuz tepkileri ortaya çıkaracak gerçek hayat senaryolarını modelleyerek çocuğunuzla oynayın. Örneğin, “Arkadaşın oyuncaklarını götürürse nasıl hissedersin?” Çocuğunuza arkadaşının onun oyuncaklarıyla birlikte vakit geçirmekten nasıl mutlu veya heyecanlı hissedebileceğini sormak, uygun karar verme ve etkileşim biçimlerini öğretmeye yardımcı olabilir.
