Travmaya Duyarlı Bir Sınıf Oluşturmak İçin Yapabileceğiniz 11 Şey
Sınıfınızda muhtemelen deprem, toplumsal şiddet, aile içi şiddet ve ihmal gibi travmalardan etkilenen en az birkaç öğrenciniz vardır. Dört gençten en az birinin okul başarılarını olumsuz etkileyecek kadar şiddetli travma yaşadığı tahmin edilmektedir (Ulusal Çocuk Travmatik Stres Ağı Okullar Komitesi). Okula travmadan kaynaklanan fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarla gelen öğrencilerin ihtiyaçlarını nasıl karşılayabilirsiniz?
Yapabileceğiniz 11 Şey
1.Güvenlik kuralları ve beklentileri konusunda net olun.Güvenliği artıran sınıf kuralları oluşturmak için öğrencilerinizle işbirliği yapın ve ardından kuralları öğretmek ve pekiştirmek için yaratıcı olun. Posterler veya adım adım çizelgeler yardımcı olabilir, ancak aynı zamanda beklentileri nasıl karşılayacağınızı gösteren gerçek öğrencilerin reklamlarını da çekmeyi düşünün. Bunlar özellikle daha büyük çocuklar daha küçük çocuklara “okulumuzda işleri nasıl yaptığımız” hakkında her şeyi öğretirken etkili olabilir. Güvenli öğretim araçlarınız, bazı beklentilerin okul genelinde aynı olabileceğini, birçoğunun ise tek tek sınıflara veya otobüs, kafeterya, koridorlar, tuvaletler, soyunma odaları, oyun alanı ve oditoryum gibi alanlara özgü olacağını vurgulamalıdır. Herkesin güvenliğini sağlamaya yardımcı olmak için herkesin üzerine düşeni nasıl yapabileceği konusunda net olun.
2.”Senin sorunun ne?”yi “Sana ne oldu?” ile değiştirin. Bunun kendinizde zihinsel bir değişiklik olduğunu, çoğu durumda öğrencilere veya ailelere soracağınız gerçek bir soru olmadığını unutmayın. Bir öğrenciyi ve davranışını anlamaya çalışırken, öğrencinin işlev gösterme şeklini etkileyebilecek herhangi bir deneyimini düşünün. Konu bir öğrenciyi anlamak olduğunda merak çeşitli olasılıklara açık olmanıza yardımcı olabilir. Ayrıca olumsuz yargılama yerine kabullenme ve empati öğrenciye yaklaşmanıza yardımcı olur. “Nasıl yardımcı olabilirim?” düşüncesinin “Ne oldu” sorusunu takip ettiğinizden emin olun.
3.”Yapamam” ve “yapmam” arasında ayrım yapın. Karşı koyucu eylemlerin her zaman kasıtlı olduğu varsayımından kaçının. Öfke nöbetleri ve davranışlarının çoğu aslında öğrencinin alt beyin reaksiyonlarından “kavga, kaçma veya donma” reflekslerinden kaynaklanır. Okulda travmatize olmuş öğrencilerde gördüğünüz birçok davranış, “yapmam” yerine “yapamam”dan kaynaklandığı için, aslında ne sonuçlar ne de teşvikler etkili olur, işleri daha da kötüleştirebilirler. Cezalandırıcı tepkilerin ötesine bakın, çünkü travma geçirmiş öğrencilerin strese tepki sistemlerini düzenlemek için güvenliğe ve desteğe ihtiyaçları olacaktır.
4.Dikkat çekmeye çalışanları engellemeyin. Öğrencileri kaç kez kötü bir şeymiş gibi “ilgi arayan” olarak nitelendiriyoruz. Öğrencilerin ihtiyaç duyduklarında bağ ve yardım aramaları bir sağlık işaretidir ve teşvik edilmelidir. Herhangi bir kişinin gerçekten ilgiye ihtiyacı olabilir ve öğrencilere ihtiyaç duyduklarında ilgi göstermek ve yardıma ihtiyaç duyduklarında yardım sağlamak yanlış değildir. Gün içinde travma geçiren öğrencilerin bir yetişkinle koşulsuz bire bir görüşme yaptıkları zamanları inşa etmeyi düşünün. Konuşmak istediği şey hakkında konuşmasını dinleyebilir, onlarla oyun oynayabilir veya onlarla bir zanaat veya proje yapabilirsiniz.
5.”Mola” yerine “giriş zamanı” düşünün. Sıkıntılı bir öğrenci kontrolü elinde tutmakta güçlük çektiğinde, genellikle başkalarından uzakta geçirdiği zamandan yararlanamaz. Travma geçiren öğrenciler için tecrit, onlara geçmişteki ihmalleri veya terk edilmeleri hatırlatabileceğinden, aslında yeniden travmatize edici olabilir. Bir mola empoze etmek yerine, öğrencilere ihtiyaç duydukları dikkati ve düzenlemeyi vermek için güvendikleri bir yetişkin veya akıl hocası ile “süre” sağlamayı deneyin.
6.Olumlu bir dil kullanın. Öğrencilerle konuştuğunuzda, onlardan yapmalarını istemediğiniz şeyler yerine yapmalarını beklediğiniz şeyi öğrenmeleri için talimatları olumlu şekilde ifade edin. Örneğin, “Koridorlarda koşmak yok” yerine “Yürüyün lütfen” deyin. Ya da, “Duygularını bastırma” demek yerine “Herkesin kendini güvende hissetmesi için bize ne hissettiğini söyle” demeyi dene.
7.Sağlıklı sınırlar oluşturun. Travmaya duyarlı okullarda sınırlar güvenliğin korunmasına yardımcı olur. Kişisel alan ve davranış etrafındaki sınırlar, sağlıklı ilişkiler kurmaya ve sürdürmeye yardımcı olur ve zaman konusundaki sınırlar, öğrencilerin öğrenebilmelerini sağlamaya yardımcı olur. Bu sınırları belirlerken şefkatli, besleyici ve empatik olun. Travmaya duyarlı bir öğretmen şöyle şeyler söyleyebilir:
- Okulumuzda başkalarını rahatsız ettiği için ____ yapmıyoruz.
- Bunu burada nasıl yaptığımızı göstermeme izin verin, böylece herkes ihtiyacı olanı alır.
- Durmanın zor olduğunu biliyorum ama birlikte öğrenmeye (veya iyi oynamaya) devam edebilmemiz için şimdi durmanın zamanı geldi.
- Senin istediğin gibi olmasını istiyorsun ve arkadaşının istediğini duyduğum şey bu değil. Bunu nasıl birlikte çözebiliriz ki ikiniz de istediğinizden en azından biraz olsun.
- Eminim biri bunu sana yaparsa seni üzer. Bunu başkalarına yapmana izin vermeyeceğim. Başka bir yol bulmana yardım edebilir miyim?
- Bu konuda hayır dememi kabul etmenin zor olduğunu biliyorum; sana yardımcı olmak için buradayım.
8.Hidrasyon ve sağlıklı atıştırmalıklar sağlayın. Erken çocukluk çağı travması yaşayan öğrenciler genellikle insülin reseptör bölgelerinde önemli değişiklikler yaşarlar, bu da kan şekerleri optimum seviyelerin altına düşmeye başladığında dramatik davranış değişiklikleri riski altında oldukları anlamına gelir. Onlara düzenlemede yardımcı olmak için, öğrencilere gün boyunca hafif, sağlıklı atıştırmalıklara erişim sağlayın. Hidrasyon hem dikkatin düzenlenmesini hem de hafıza performansını iyileştirdiği için, öğrencilerin masalarında su şişeleri bulundurmalarına da izin vermelisiniz. Fiziksel faydaların yanı sıra, yiyecek veya içecek eksikliği yaşayan öğrenciler, beslenmeye ve sıvı almaya kolay ve sık erişime sahip olarak psikolojik olarak rahatlatılacaktır. Ve tüm öğrenciler, geçmişleri veya durumları ne olursa olsun, sağlıklı yiyecekler ve içme suyu atıştırmaktan faydalanacaktır.
9.Beyin molaları oluşturun. Gün boyunca öğrencilerinize günlük farkındalık pratiği, derin nefes alma, günlük yazma, gevşeme egzersizleri, esneme egzersizleri ve diğer beyin molalarında rehberlik edin. Ve tüm öğrenciler, özellikle travma geçirmiş gençler olmak üzere, teneffüsü bir ceza olarak almaktan kaçının, bedenlerini ve beyin düzenlemelerini iyileştirmek ve öğrenmelerini desteklemek için sağlanan egzersiz arasına ihtiyaç duyarlar.
10.Toplum yanlısı dersleri akademik eğitime ayırın. Akademik konulara olumlu, toplum yanlısı mesajlar yerleştirmenin yollarını arayın. Bilimde, öğrenciler ekosistemler içindeki karşılıklı bağımlılığı öğrendikçe, bu dersi topluluklar ve kişisel ilişkiler içindeki insan karşılıklı bağımlılığının önemi ile ilişkilendirin. Dil sanatları kurslarında, okuduğunuz kitapların bağlamında duyguları, ihtiyaçları ve ilişkileri keşfedin ve öğrencileri kendilerini farklı karakterlerin ayakkabılarında hayal etmeye teşvik edin. Tarih dersinde, öğrencilerin gücün kötüye kullanılması, çatışma çözümü, etik karar verme, sosyal sorumluluk, adalet, takım çalışması ve pozitif liderlikle ilgili geçmiş ve güncel temalar arasında bağlantı kurmalarına yardımcı olun.
11.Ailelerin ihtiyaçlarını karşılamak için işbirliği yapın. Öğrencilerin gerçek ve hissettikleri güvenlik, genellikle ailelerinin güvenlik ve sağlık ihtiyaçlarının ne kadar iyi karşılandığına bağlıdır. Çeşitli aile ihtiyaçlarını karşılamak için ebeveyn grupları ve topluluk üyeleriyle proaktif olarak çalışın. Şu ipuçlarını deneyin:
- Yerinde sağlık hizmetleri sağlayın ve aileleri, kolayca erişilebilir ve zamanında sevklerle toplumdaki diğer sağlık veya sosyal hizmet kaynakları ile ilişkilendirin.
- Okul sonrası, okul tatili veya yaz programları sunmak için topluluk ajanslarıyla ortak olun ya da okul destekli programlar oluşturmaya yardımcı olun.
- Yerel gıda bankalarıyla koordineli çalışın, böylece ihtiyacı olan gençler hafta sonları ve okul tatillerinde ücretsiz yiyecek poşetleri alabilir.
- Sürücüleri ücretsiz veya düşük maliyetli giysiler, oyuncaklar veya kitaplar için düzenleyin.
- Faaliyetlere katılım için gerekli olan ücretsiz veya düşük maliyetli ücretlere, ekipmana, müzik aletlerine veya diğer öğelere sistem genelinde erişim sağlayabilecek programlar oluşturun.
Eğer travmatik deneyim sebebiyle çocuklarda yoğun belirtiler görüyorsanız değerlendirme ve tedavi yöntemlerine başvurmanız gerekir.
