Vokal kord paralizi, gırtlağa giden sinir uyarıları bozulduğunda meydana gelir. Bu, vokal kord kaslarının paraliz olmasına neden olur.

Vokal kord paralizisi konuşmanızı ve hatta nefes alma yeteneğinizi bile etkileyebilir. Bunun nedeni, bazen ses tellerinizin sadece ses üretmekten daha fazlasını yapmasıdır. Ayrıca yiyecek, içecek ve hatta tükürüğünüzün soluk borunuza (trakea) girmesini ve boğulmanıza neden olmasını önleyerek hava yolunuzu korumaktadır.

Olası nedenler arasında ameliyat sırasında sinir hasarı, viral enfeksiyonlar ve belirli kanserler bulunur. Ses teli felci tedavisi genellikle ameliyatı ve bazen de ses terapisini içermektedir.

Semptomlar

Ses telleriniz, nefes borusunun (trakea) girişinde yerleşmiş iki esnek kas dokusu grubudur. Konuştuğunuzda, gruplar bir araya gelir ve ses çıkarmak için titreşirler. Geri kalan zamanlarda ses telleri açık pozisyonda gevşetilir ve böylece nefes alabilirsiniz.

Çoğu vokal kord paralizi vakasında sadece bir ses teli paraliz olur. Her iki ses telinizin de paraliz olması nadir fakat ciddi bir durumdur. Bu durum ses güçlüklerine ve nefes alma ve yutma ile ilgili önemli sorunlara neden olabilir.

Vokal kord paralizi belirtileri ve semptomları şunları içerebilir:

• Sesteki nefes kalitesi
• Ses kısıklığı
• Gürültülü nefes alma
• Ses perdesi kaybı
• Yiyecek, içecek veya tükürük yutarken boğulma veya öksürme
• Konuşurken sıklıkla nefes alma ihtiyacı
• Yüksek sesle konuşamama
• Öğürme refleksinizin kaybı
• Etkisiz öksürük
• Sık boğaz temizleme

Ne Zaman Bir Doktora Görünmeli?

İki haftadan uzun süredir açıklanamayan inatçı ses kısıklığına sahipseniz veya açıklanamayan herhangi bir ses değişikliği veya rahatsızlığı fark ederseniz doktorunuzla iletişime geçin.

Nedenleri

Vokal kord paralizisinde, gırtlağa giden sinir uyarıları bozulur ve bu da kasın paralize olmasına neden olur. Doktorlar genellikle ses teli felcinin nedenini bilmezler. Bilinen nedenler şunlar olabilmektedir:

• Ameliyat sırasında ses telinin yaralanması. Boynunuzda, yakınında veya göğsünüzde yapılan ameliyatlar, ses kutunuza hizmet eden sinirlerde hasara neden olabilir. Hasar riski taşıyan ameliyatlar arasında tiroid veya paratiroid bezleri, yemek borusu, boyun ve göğüs ameliyatları bulunur.
• Boyun veya göğüs yaralanması. Boynunuza veya göğsünüze gelen travma, ses tellerinize veya ses kutusuna hizmet eden sinirlere zarar verebilir.
• İnme. İnme, beyninizdeki kan akışını kesintiye uğratır ve beyninizin gırtlağa mesajlar gönderen bölümüne zarar verebilir.
• Tümörler. Hem kanserli hem de kanserli olmayan tümörler, ses kutunuzun işlevini kontrol eden kasların, kıkırdağın veya sinirlerin içinde veya çevresinde büyüyebilir ve ses teli felcine neden olabilir.
• Enfeksiyonlar. Lyme hastalığı, Epstein-Barr virüsü ve herpes gibi bazı enfeksiyonlar iltihaplanmaya neden olabilir ve gırtlaktaki sinirlere doğrudan zarar verebilir.
• Nörolojik koşullar. Multipl skleroz veya Parkinson hastalığı gibi belirli nörolojik rahatsızlıklarınız varsa,vokal kord paralizisi yaşayabilirsiniz.

Risk Faktörleri

Vokal kord paralizini ilerletme riskinizi artırabilecek faktörler şunları içerir:

• Boğaz veya göğüs ameliyatı geçirmek. Tiroid, boğaz veya göğüs ameliyatı olan gereken kişilerde vokal kord sinir hasarı riski artar. Bazen ameliyatta kullanılan veya ciddi solunum sıkıntısı yaşıyorsanız nefes almanıza yardımcı olmak için kullanılan solunum tüpleri vokal kord sinirlerine zarar verebilir.
• Nörolojik bir duruma sahip olmak. Parkinson hastalığı veya multipl skleroz gibi belirli nörolojik rahatsızlıkları olan kişilerde ses teli zayıflığı veya paraliz gelişme olasılığı daha yüksektir.

Komplikasyonlar

Ses teli felci ile ilişkili solunum problemleri bazen çok hafif olabilir ve sadece boğuk bir ses duyarsınız veya da hayati tehlike oluşturacak kadar ciddi olabilirler.

Vokal kord paralizi hava yolunun açıklığının tamamen açılmasını veya kapanmasını engellediğinden dolayı, diğer komplikasyonlar yiyecek veya sıvının aspirasyonu içerebilir. Şiddetli pnömoniye yol açan aspirasyon nadirdir ancak ciddi bir durumdur ve acil tıbbi bakım gerektirmektedir.

Kaynakça

Bu yazı Mayo Clinic tarafından hazırlanmıştır. Yazının orijinal versiyonuna buradan ulaşabilirsiniz.