Pediatrik Disfaji’nin Belirtileri, Semptomları ve Nedenleri

Pediatrik Disfaji’nin Belirtileri, Semptomları ve Nedenleri

Pediatrik disfajide görülen yutma sırasında bozulmalar, yutmanın herhangi bir aşamasında veya tüm aşamalarında meydana gelebilir – oral hazırlık, oral, farengeal ve özofageal.

 

Pediatrik Disfaji’nin Belirtileri ve Semptomları

  • Sırt kamburu
  • Beslenme sırasında şu işaretlerle belirti verebilen solunum güçlüğü;
  • Artan solunum hızı
  • Normal kalp hızındaki değişiklikler (bradikardi veya taşikardi)
  • Dudak, burun ve el / ayak parmaklarının çevresinde maviye dönme gibi cilt rengi değişiklikleri (siyanoz)
  • Geçici olarak solunum kesilmesi (apne)
  • Koordine olmayan emme-yutma-nefes paternine bağlı olarak sık sık durma
  • Desatürasyon (oksijen satürasyon seviyelerinin düşmesi)
  • Yutma sırasında veya sonrasında öksürük ve/veya boğulma.
  • Yemek yeme sırasında ağlamak.
  • Beslenme sırasında azalan tepki.
  • Dokusal olarak yaşa uygun yiyecekleri çiğnemekte güçlük çekmek (çiğnenmiş yiyecekleri tükürebilir veya biraz yutabilir).
  • Yutkunmayı başlatmada zorluk.
  • Salgıları yönetmede zorluk (diş çıkarmayla ilgili olmayan tükürük salgısı dahil).
  • Yüz ekşitmesi, yüz kızarması, parmağın öne doğru açılması veya başın besin kaynağından uzaklaşması ile gösterilen bağlantıların kesilmesi / reddedilmesi.
  • Özellikle yemeklerden sonra sık sık tıkanma.
  • Sık görülen solunum yolu hastalıkları.
  • Öğürmek.
  • Yemek yerken ağızdan yiyecek/sıvı kaybı.
  • Yemek sırasında ve sonrasında gürültülü ses.
  • Yemeklerin veya atıştırmalıkların bitmesi daha uzun sürmesi. (30 dakikadan daha fazla).
  • Belirli doku veya türlerdeki yiyecekleri reddetmek.
  • Yalnızca az miktarda yiyecek almak, ağzını aşırı doldurmak ve/veya yiyiyor gibi yapıp yiyecekleri cep, peç​ete, çanta, v.b. yerlere saklamak.
  • Kusma (bebekler için tipik “tükürükten” daha fazla).

Pediatrik Disfaji’nin Sebepleri

Pediyatrik beslenme ve yutma bozuklukları ile ilişkili altta yatan etiyolojiler şunlardır:

  • Karmaşık tıbbi durumlar (örneğin kalp hastalığı, akciğer hastalığı, gastroözofageal reflü hastalığı, gecikmiş mide boşalması);
  • Gelişimsel engellilik
  • Nöromüsküler koordinasyonu etkileyen faktörler (örneğin prematüre, düşük doğum ağırlığı, hipotoni, hipertoni)
  • Genetik sendromlar (örneğin, Down sendromu, Pierre Robin Sequence, Prader – Willi, Rett sendromu, Treacher Collins Sendromu, 22q11 delesyonu);
  • İlaçların yan etkileri (​örneğin uyuşukluk, iştah azalması);
  • Nörolojik bozukluklar (örneğin serebral palsi, menenjit, ensefalopati, yaygın gelişimsel bozukluklar, travmatik beyin hasarı, yüz ve boyunda kas güçsüzlüğü)
  • Erken gelişimde birincil neden veya sınırlı gıda bulunmasına ikincil olarak duyusal sorunlar (örneğin kurumsallaştırılmış bakım kurumlarından evlat edinilen çocuklarda)
  • Yapısal anormallikler (örneğin yarık dudak ve/veya damak ve diğer kraniyofasiyal anormallikler, laringomalazi, trakeoözofageal fistül, özofagus atrezisi, koanal atrezi)
  • Davranışsal faktörler (örneğin yemeğin reddedilmesi)
  • Sosyo-duygusal faktörler (örneğin yemek zamanlarındaki ebeveyn-çocuk etkileşimleri).

Atipik yeme ve içme davranışları disfaji, aspirasyon veya boğulma olayıyla bağlantılı olarak gelişebilir. Duyusal bozukluklar (örn. Dokulara aşırı duyarlılık), stres reaksiyonları (örn. Yeni yiyecekler denerken) veya fark edilmeyen ağrı (örn. Diş çıkarma, bademcik iltihabı) ile ilişkili olarak da ortaya çıkabilmektedir.

 

Kaynakça

Bu makale ASHA tarafından hazırlanmıştır. Orijinal versiyonuna buradan ulaşabilirsiniz.  ​