Ergenlik Çağında Zorbalık

Dünya çapında yapılmış araştırmalara göre, ergenlerin yaklaşık üçte biri akranlarına zorbalık ediyor. Fiziksel zarar, sözlü alay ve hakaret, tehdit veya siber saldırı şekilleri de olabilen zorbalık, mağdurlar için yüksek endişe, depresyon, uyku sorunları ve kendine zarar verme riski de dâhil olmak üzere önemli olumsuz sonuçlar doğurabilir.

Cordoba Üniversitesi Psikoloji bölümünden Doç. Dr. İzabela Zych, Manuel P. Eisner, David P. Farrington, Maria Ttofi, Denis Ribeaud ve Vicente J. Llorent, zorbalık rollerinin zaman içinde sabit kalıp kalmayacağını, ergenlerin kararlı olup olmadıklarını ve rollerini değiştirerek zorbalıktan kurtulup kurtulamayacaklarını anlamak için bir çalışma yaptılar. Zych ve meslektaşları, Manuel P. Eisner’in liderliğinde yürütülen boylamsal çalışmada 2008 yılında okula başlayan çocuklardan veriler toplandı. Katılımcılar 11 yaşından 17 yaşına kadar her iki yılda bir anket sorularını yanıtladılar.

Katılımcılar İsviçre Zürih’teki 56 devlet okulunda kültürel ve etnik açıdan farklı kökenden gelen 916 çocuktan (eşit sayıda kız ve erkek) oluşmaktaydı. Veriler altı yıl boyunca dört farklı zamanda yazılı anketlerle toplandı. Öğrencilere, akranları tarafından zorbalığa maruz kalıp kalmadıkları ya da okul, ev, mahalle veya internet gibi farklı ortamlarda zorbalık yapıp yapmadıkları soruldu. Anketler, sınıfta kurşun kalem ile dolduruldu ve cevaplar diğer öğrencilerden gizlendi.

Öğrencilerin cevaplarına dayanarak, Zych ve meslektaşları her veri toplama zamanında, öğrencilerin yarısından fazlasının zorbalığa uğradıklarını ve bunların da yüzde 70’inin zaman içinde süreklilik gösterdiğini keşfettiler. Her yaşta, zorba olan öğrencilerin oranı erkeklerde kızlardan daha yüksekti; mağduriyet oranları ise kızlarda daha yüksek olarak görülmüştü. Ayrıca, katılımcılar büyüdükçe, erkekler arasında zorbalığın sürerlilik oranları artmış, ancak kızlar arasında azalmıştır.

Araştırmacılar, öğrencilerin bu roller arasında nasıl geçiş yaptıklarını veya zaman içinde zorbalıktan kaçıp kaçamadıklarını incelediklerinde, çoğu mağdurun mağdur olarak ve zorbaların da zorba olarak kaldıklarını, nadiren ise zorbaların mağdur durumuna geçiş yaptıklarını gördüler.

Bununla birlikte, saldırgan davranış eğilimi gelişim boyunca düşüş gösterdiğinden zorbalığa karışan çocukların oranının 13 yaşından 17 yaşına doğru gittikçe düşüş gösterdiği görüldü. Bundan hareketle erken müdahalenin bu düşüşü hızlandırmada etkili olabileceği savunuldu.

Zych, “Bu çalışma zorbalıktan kaçmanın mümkün olduğunu gösteriyor. Ancak, tüm ergenlik yıllarında zorbalığa maruz kalmak da mümkündür. Bu yüzden erken teşhis ve müdahale çok önemlidir. Zorbalığın önlenmesi ve kalıcı olmadan önce durdurulması gerekmektedir. Bu nedenle, zorbalık karşıtı müdahalelere acilen ihtiyaç duyulmaktadır.”  diyor. Ayrıca aynı zamanda Zych, zorbalık rollerine yönelik olmaları durumunda müdahalelerin daha etkili olabileceğini söylemektedir.

Araştırmacılar şimdi ergenlikte görülen zorbalık için, çocukluk çağı risklerine ve koruyucu faktörlere odaklanmaktadırlar. Örneğin, aile, okul ve akranlar ile çocukların zorba olmaya veya zorbalığa maruz kalmaya devam etmeleri arasındaki bağlantılar araştırılmaktadır. Zych, bu tür çalışmaların gelecekte, çocukların zorbalık rollerinden kaçınmaları için fayda sağlayacağını umut ediyor.

 

Kaynakça: https://bold.expert/once-a-bully-always-a-bully/

 

Dilgem uzmanlarından destek almak ve randevu oluşturmak için: +90 (216) 456 42 42 
                                                                                                        +90 (533) 165 60 94